“Γοβάκια από πάγο” της Λίλιας Τσούβα

Η Λίλια Τσούβα έχει τα τελευταία χρόνια μια δυναμική παρουσία στο χώρο της κριτικής και της λογοτεχνίας. Με θαυμαστή συνέπεια και εργατικότητα παρακολουθεί και σχολιάζει τη σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή, αρθρογραφεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά, προτείνοντάς μας με τα κείμενά της ενδιαφέροντα βιβλία της σύγχρονης βιβλιοπαραγωγής. Κριτικό έργο που βαδίζει παράλληλα με το προσωπικό της […]
Μύθος, Ιστορία, Λογοτεχνία (για το βιβλίο “Μυθολογήματα και έντεκα πλην ένα μικρά πεζά” του Γρηγόρη Τεχλεμετζή)

Ο Γρηγόρης Τεχλεμετζής, σε αυτό το πέμπτο πεζογραφικό βιβλίο του (εκδόσεις Κέδρος, 2021), ξεκινά με ένα μικρό σε έκταση παραμυθητικό κείμενο το οποίο, με τρόπο έμμεσο και αλληγορικό, μας εισάγει στην πολλαπλή ταυτότητα των κειμένων που ακολουθούν, επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα, όσα ο ίδιος ο συγγραφέας του πρεσβεύει για τη σημασία των λέξεων και τη δύναμη της […]
Σε πρώτη δημοσίευση: “Ποιητικό φεγγάρι” του Θεοχάρη Παπαδόπουλου

Το φεγγάρι είναι το στολίδι της νύχτας. Έχει εμπνεύσει ζωγράφους. Έχει εμπνεύσει μουσικούς. Έχει εμπνεύσει ερωτευμένους. Και έχει εμπνεύσει και ποιητές. Τους έχει εμπνεύσει να γράψουν. Τους έχει εμπνεύσει να σκεφτούν. Τους έχει εμπνεύσει να τσακώνονται. Κι αν πρόκειται για ποιητική ομάδα, τότε τσακώνονται περισσότερο. Τρεις φορές κι έξι καιρούς, μαζεύτηκαν τέσσερις ποιητές και δυο […]
Εκεί που τα όρια θαμπώνουν (για το βιβλίο «Η μεγαλοψυχία των δέντρων» της Μαρίας Βέρρου)

Μια συλλογή (εκδ. Εύμαρος, 2023) δεκαέξι διηγημάτων «εσωτερικού σπαραγμού», όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Σε αυτά απαντάμε ανθρώπους «της διπλανής πόρτας», απλούς και καθημερινούς, που όμως κατατρύχονται και ενίοτε κατασπαράζονται από δαίμονες κάθε λογής· μπορεί όμως αυτή η κατασπάραξη να είναι τελικά μια λύτρωση για τους ίδιους. Άλλοτε πάλι, η κατασπάραξη μπορεί να έχει […]
“Ο κύκλος των χαμένων γυναικών” της Αρίστης Τρεντέλ

C’est pourquoi maintes fois, au hasard d’une veille, Ouvert sur l’infini, mon regard s’émerveille Renée Vivien Σε έναν από τους περιπάτους μου στο Le Marais ανακάλυψα την Πλατεία Ρενέ Βιβιέν. Η μάλλον το όνομά της. Για χρόνια περνούσα από εκεί χωρίs να προσέξω την πινακίδα, 3e Arrt Place Renée Vivien 1877-1909 Poétesse. […]
Σφηνάκια του Ιούνη

«Παρασπόρος και άλλες ιστορίες» του Γιάννη Δίγκα Σε αυτό το νέο του βιβλίο διηγημάτων, ο Γιάννης Δίγκας παρουσιάζει και πάλι ενσταντανέ της καθημερινότητας που εξελίσσονται πότε αναμενόμενα (όπως π.χ. στο διήγημα «Κακό σημάδι») και πότε αναπάντεχα (π.χ. στο «Παρασπόρος»). Η ματιά που ρίχνει στα γεγονότα είναι οξείακαι η επιλογή του τι θα παρουσιάσει καίρια για […]
“Καράβια στο Λις” του Αλεξάντρ Γκριν

«Κόντρα στα λογικά και φειδωλά προς τη ζωή μυαλά, τα μυαλά που βάζουν τη δική τους μικρούτσικη γκρίζα σημαιούλα πάνω από το μεγαλοπρεπές και γεμάτο από άλυτα μυστήρια οικοδόμημα του κόσμου, με την πενιχρή και γελοία ελπίδα ότι όλοι οι περιπλανώμενοι και οι χτυπημένοι από τη μοίρα θα πορευτούν προς αυτή τη σημαία, υπάρχουν, ας […]
“Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον” του Μιχάλη Μακρόπουλου

Οι Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον αποτελούνται από εννέα κείμενα τυλιγμένα στην ίδια αύρα. Αν ήταν πίνακες, θα άφηναν τα ίδια χρώματα στο άγγιγμα. Και παρόλο που κάθε ένα τους ακουμπάει τις ζωές τελείως διαφορετικών ηρώων, ο αναγνώστης όσο κρατάει το βιβλίο στα χέρια βρίσκεται κάτω από τον ίδιο ουρανό. Στα χρώματα φουρτουνιασμένης θάλασσας χωρίς […]
Σφηνάκια του Φλεβάρη ΙΙ: Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος και Παυλίνα Μάρβιν

Θαύματα στου Πολύφημου της Παυλίνας Μάρβιν Μια νεαρή στην ηλικία ποιήτρια αποφασίζει να εκφραστεί με την κλασική μορφή του σονέτου, συνθέτοντας μια ποιητική συλλογή θαυμάτων που χαράζει το χαμόγελο στα χείλη του αναγνώστη. Ξεκαρδιστική σε πολλά σημεία, περιγράφει (ενίοτε με νότες τρυφερότητας) καταστάσεις κυριολεκτικά της διπλανής πόρτας. Βρίθοντας προφορικών στοιχείων που της προσδίδουν αμεσότητα, η […]
Η πείνα που μονάχα οι ιστορίες τη χορταίνουν (για τις «Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον» του Μιχάλη Μακρόπουλου)

«Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον» (εκδ. Κίχλη, 2022) τιτλοφορείται η πρόσφατη συλλογή διηγημάτων του Μιχάλη Μακρόπουλου και η σκέψη αναπόφευκτα σταματά στη λέξη «περασμένο». Την επιλογή της δικαιολογούν οι ιστορίες που διαδραματίζονται στα δυστοπικά και ανοίκεια περιβάλλοντα του βιβλίου, εντός των οποίων όμως πυροδοτούνται οι εξαιρετικά οικείες αντιδράσεις των ανθρώπων που τα κατοικούν. Υπό την […]