Το ποίημα της Δευτέρας: “Οδύνη” της Ειρήνης Γιαννάκη
Οδύνη Είναι μια χώρα τρυφερή ο πόνος σε αναγνωρίζουν τα σημάδια, οι ουλές σου φέρνουν καλωσόρισμα. Είναι μια χώρα που σου νεύει ο πόνος σε χαϊδεύει με το φως σε τυλίγει με τη θέρμη είναι μια χώρα που σε ξέρει είναι μια χώρα τρυφερή ο πόνος, τα σκυλιά της σου κουνάνε την ουρά πλατιές λεωφόροι […]
Το ποίημα της Δευτέρας “Τηλλυρία 1964” του Βασίλη Φαϊτά
Τηλλυρία 1964 Στον υπολοχαγό Νίκο Παπαγεωργίοιυ Κόκκινα λόγος του αίματος στο Λωρόβουνο κι ο Νίκος πέφτει διασχίζοντας την πύλη σαν ένα μικρό πουλί επιστρέφει στη σιωπή. Τώρα γερνάει στον τύμβο ένα απλωμένο λιβάδι μνήμης υστερόγραφο για το αύριο μαζί του και άλλα παιδιά ένας μικρός γαλαξίας στο άχρονο που δεν πρόλαβαν τη νιότη. Εδώ στο […]
Το ποίημα της Δευτέρας “Ο λοιμός και η Μύρινα”
Ο λοιμός και η Μύρινα Λοι]μώ θανούσης ειμί [σήμα] Μυρίνης Χαραγμένο στην πέτρα το αρχαίο […]
Το ποίημα της Δευτέρας είναι της Λένιας Ζαφειροπούλου
[άτιτλο] Σηκώθηκε ο άνθρωπος στα δυο του πόδια και τη στολή της ελευθερίας απώλεσε. Τις φολίδες του ψαριού, το φτέρωμα του πτηνού, τη γούνα του ζώου. Και τρέμοντας απόμεινε γυμνός, σαν κάποιος που βγαίνει ανίδεος από ζεστό λουτρό καταμεσής σε παγωμένη λίμνη. Και είδε ότι από την ελευθερία έπρεπε να προστατευθεί. Τότε άναψε μια πυρά […]
Το ποίημα της Δευτέρας “Αποσιωπητικά” της Κατερίνας Καρασούλα
Αποσιωπητικά Μια στάλα φως. Βασανίζεσαι, αυτοτιμωρείσαι. Αναρωτιέσαι, υποκύπτεις. Εξαιρείσαι από την ύπαρξή σου, μεταλλάσσεσαι, σκληραίνει το περίβλημα. Τα πρέπει της επιβίωσης. Η μάσκα σε κατατρώει αναγκάζεσαι από μίσος, παράλυτες αντοχές, πάλη ανισόρροπη, υπομονή στα όρια και περιμένεις. Κατερίνα Καρασούλα από τη συλλογή της Θροΐσματα εκδόσεις Άλκιμο, 2024
Το ποίημα της Δευτέρας: “Το πέταγμα του πελαργού” του Ν. Γ. Λυκομήτρου
Το πέταγμα του πελαργού Στα καλοσφουγγαρισμένα πατώματα, στους αποστειρωμένους προθαλάμους, πάνω απ’ τα λουλουδάδικα, τα ζαχαροπλαστεία, τα ΑΤΜs των τραπεζών, ο πελαργός αφήνει μια ζωή. Υπάρχουν φάτνες για όλα τα βαλάντια. Ο αριθμός των κλινών είναι αντιστρόφως ανάλογος της οικονομικής επιφάνειας. Ανάμεσα στους αλαλαγμούς των εξ αίματος και των εξ αγχιστείας, καθώς και των διαφόρων […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Ο Έρωτας” της Τσαμπίκας Χατζηνικόλα
Ο Έρωτας Ο Έρωτας μόνο σε χρόνο ενεστώτα μπορεί να υμνηθεί. Μα διαρκεί πολύ και γίνεται αιώνιος κι όταν πια είναι παρελθόν στοιχειώνει εμάς τις μνήμες και τον τόπο μας. Ο Έρωτας του πάντα του τώρα του πριν και του μετά άγιος ζωοποιός και σαρκοβόρος. Κι εγώ που πόθησα να είμαι έρωτας για σένα έγινα […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Απόκλιση” της Ελευθερίας Λεβεντάκη
Απόκλιση έρχεται μια στιγμή που όλα γύρω μηδενίζονται καμιά αφορμή δεν τρυπάει τη γύμνια σου αλίμονο, πώς έφτασες ώς εδώ λες και δεν έκλαψες, δεν πόνεσες πόσο λίγο σε ξέρουν αυτοί που πάντα κοιτάνε καχύποπτα, αμέτοχα, μήπως γελάνε για αλλού ξεκίνησες και αλλού κοιμήθηκες τι σημασία έχει η βρύση στέρεψε Ελευθερία Λεβεντάκη από τη […]
Το ποίημα της Δευτέρας “Η συνωμοσία των τριών” του Ν. Γ. Λυκομήτρου
Η συνωμοσία των τριών Μια μήτρα δανεική αυτό ήσουν και τίποτα παραπάνω. Ένα θύμα της συνωμοσίας των τριών. Δύο χιλιάδες χρόνια μετά κι ακόμα υπομένεις καρτερικά και παίζεις τον ρόλο σου. Δεν κουράστηκες ακόμα να είσαι ο κομπάρσος της υπόθεσης; Δεν το καταλαβαίνεις ότι σε χρησιμοποίησαν; Παρένθετη μητέρα. Μια μήτρα δανεική! Ν. Γ. Λυκομήτρος […]
Το ποίημα της Δευτέρας “Μια επιπλέον αλήθεια” του Αντώνη Ζέρβα
Μια επιπλέον αλήθεια Στο γραφείο μια σελίδα φωτισμένη το σκοτάδι ένα γύρω Βλέπω όσο είμαι καθιστός βλέπω και κατανοώ μόλις σηκωθώ Πέφτω πέφτω πίσω στο σκοτάδι έχω χρεία του φωτός Να τι καθορίζει τη ζωή μου κάτι μαύρο ή μουντό για να στέκεται το φως. Αντώνης Ζέρβας (1953-2022, ♰ τρία χρόνια ακριβώς σαν σήμερα) […]