Το ποίημα της Δευτέρας την Τρίτη: “Προμηθέας” της Μαρίας Βαχλιώτη
Προμηθέας Και ετοιμαζότουνα να φωνάξει δυνατά, για να δείξει πως δεν επέθανε Έχω στο στήθος μου μια τρύπα σαν το κεφάλι ενός μωρού τη διαπερνούν τα δευτερόλεπτα με ένταση θυελλωδών ανέμων σε κάθε μου εισπνοή σαρώνονται αποβάθρες μια ατελής καισαρική τομή με λανθασμένο τοπογραφικό σώμα που το ξεχάσαν ανοιχτό σε παγωμένο χειρουργείο στη μέση ενός […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Τα χαρτόκουτα” της Αντζελίνας Αβράμογλου
Τα χαρτόκουτα Μετακομίζω απόψε, μαμά Παίρνω τη ζωή στα χέρια μου μέσα σε μια νύχτα Μόνη Με τις δυο μου φτερούγες τις Ικάριες θα πετάξω για στιγμές ελεύθερες, Μακάριες Πόση ζωή χωράνε τα χαρτόκουτα Πόσα χαρτόκουτα χωράνε τα χέρια Δυο παιδικά ρούχα βάζω στον πάτο Σ’ ανήλικη βάση να στοιβάξω τα εύθραυστα τα ενήλικα Για […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Μη φοβού” της Μαρίας Γερογιάννη
Μη φοβού Είδες το μισοφέγγαρο; Έτοιμο ν’ αναποδογυρίσει Στη μια του άκρη το βάρος των παθών σου. Εμείς στην άλλη με άνεμο λεβάντε, σπάρτα και πασχαλιές Μαρία Γερογιάννη από τη συλλογή της ερωτεύτηκε τον Καρυωτάκη γιατί ερωτεύτηκε την Πολυδούρη εκδόσεις Μανδραγόρας, 2024
Το ποίημα της Δευτέρας: “Σκοτάδι” της Μαρίας Σταυροπούλου
Σκοτάδι Τα βράδια φοβάμαι να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου Ένα μαύρο πουλί στέκει στο προσκεφάλι μου Κρώζει κάτι ακατάληπτα λόγια στο αυτί μου Δεν μπορώ να καταλάβω τι λέει και τα μεταφράζω όπως θέλω εγώ Λέω ότι λέει πως δεν θα ξυπνήσω το πρωί και τρομάζω Δεν θέλω να πεθάνω Οι άνθρωποι δε με αγαπούν […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Κρύπτες από δάφνη” του Ηλία Γεωργιάδη (απόσπασμα)
Κρύπτες από δάφνη ΙΙ (απόσπασμα) …”εδώ δεν υπάρχει ζάχαρη ούτε καμπυλότητα μοναχά κατάλευκη πυκνότητα εδώ φυτρώνουν μόνο κάτι χούφτες σαν περιστύλια από ψαράδες που μετανοημένοι σιώπησαν αν προσευχηθείς και τα δάκτυλα ανοίξουν θα πέσουν πάνω στις φρέσκιες νιφάδες κομμάτια άρκευθου που κάθε χρόνο κεντούν και έπειτα διυλίζουν το μωσαϊκό που γεμίζει τα ίδια κενά ρήγματα […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Ο σταυρός στην πλαγιά υποδεικνύει τόπο μαρτυρίου” του Σπύρου Γούλα
Ο σταυρός στην πλαγιά υποδεικνύει τόπο μαρτυρίου Κι όμως από ένα σημείο και μετά η αγωνία οφείλει να είναι εθελούσια και ας σημαίνει αυτό πως πας γυρεύοντας πως ψάχνεις τον μπελά σου. Δεν πειράζει αν όλα σού πάνε καλά θα βρεις εσύ έναν αγώνα η αρένα λειτουργεί και αργίες και Κυριακές πρωί Θεέ μου, τόσο […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Γέρμα” του Γιώργου Δουατζή
Γέρμα Ζούσε μακριά από τα όνειρα κι είχε ώμους τιτάνιους ν’ αντέχει το βάρος του κενού. Έγερνε σαν σκιά, όπως η δειλινή του ώρα, και ήταν δύσκολη η ματιά στον διπλανό, μ’ όλο που δίψαγε για μοιρασιά. Ήξερε, σ’ αυτό το γέρμα και το βάρος του κρυβόταν ολόκληρη η ύπαρξή του. Δεν ήξερε ότι με […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Σημείωση για το τοπίο;” της Παυλίνας Παμπούδη
Σημείωση για το τοπίο; Το τοπίο αλλάζει ανεπαίσθητα κλίση Οι σκιές χάνονται σε σφάλμα προοπτικής Έρημος παιδική και ραγισμένη σε πατήματα αγγέλων Άνεμος χαμηλός την άμμο ανακατεύει Οι πρώτες χρονολογίες έσχατες Η άμμος αρχίζει ν’ αδειάζει στην κλεψύδρα Βούισμα από άνυδρες ζωές δονεί τον άνεμο, κι αρχίζει να υψώνεται Με αργές, ελικοειδείς κινήσεις ένα τέμενος […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Οδύνη” της Ειρήνης Γιαννάκη
Οδύνη Είναι μια χώρα τρυφερή ο πόνος σε αναγνωρίζουν τα σημάδια, οι ουλές σου φέρνουν καλωσόρισμα. Είναι μια χώρα που σου νεύει ο πόνος σε χαϊδεύει με το φως σε τυλίγει με τη θέρμη είναι μια χώρα που σε ξέρει είναι μια χώρα τρυφερή ο πόνος, τα σκυλιά της σου κουνάνε την ουρά πλατιές λεωφόροι […]
Το ποίημα της Δευτέρας “Τηλλυρία 1964” του Βασίλη Φαϊτά
Τηλλυρία 1964 Στον υπολοχαγό Νίκο Παπαγεωργίοιυ Κόκκινα λόγος του αίματος στο Λωρόβουνο κι ο Νίκος πέφτει διασχίζοντας την πύλη σαν ένα μικρό πουλί επιστρέφει στη σιωπή. Τώρα γερνάει στον τύμβο ένα απλωμένο λιβάδι μνήμης υστερόγραφο για το αύριο μαζί του και άλλα παιδιά ένας μικρός γαλαξίας στο άχρονο που δεν πρόλαβαν τη νιότη. Εδώ στο […]
