Το ποίημα της Δευτέρας: “Φούλι” της Ελένης Φωτάκη
Φούλι Επειδή τόσο αγαπάς τα φούλια ξύπνησα μια μέρα κι είδα χώμα στα πόδια μου είδα χώμα στα πόδια μου και φύλλα πράσινα αντί για χέρια κι αντί για δάχτυλα φύλλα λευκά ανθισμένα στο νερό τους είδα που μύριζαν τόσο επειδή τόσο αγαπάς τα φούλια Επειδη τόσο αγαπάς τα φούλια ξύπνησα μια μέρα κι είδα […]
Το bonsai της Δευτέρας των Φώτων: “Ο μικρός Ιανουάριος” του Αλέξανδρου Βαλκανά
Το πρωί ταξίδευα με τον μικρό Ιανουάριο. Καθόταν απέναντί μου στο μετρό, η μητέρα του φορούσε κόκκινα, εκείνος μόλις που έφτανε ως το παράθυρο. Σε κάθε στάση ζητούσε να μάθει τι έλεγε η ηχογραφημένη γυναίκα που με τόση προσήλωση αφουγκραζόταν. Η κόκκινη μητέρα του απαντούσε κι εκείνος επαναλάμβανε το όνομα της στάσης, φρέσκες, ολοκαίνουριες έβγαιναν […]
Τα ποιήματα αυτής της Δευτέρας είναι του Δημητρίου Ρογγίτη
1. Η τελετή ήταν σεμνή. Το φέρετρό σου κλειδωμένο. Φύσαγε κρύος άνεμος κι έτσι ο κόσμος έφυγε νωρίς. Από τα κόκκινα μάτια μου έσταζαν κρύσταλλοι, πέρναγαν από μπροστά μου ολόκληροι θησαυροί. 2. Άργησα να φτάσω. Είχα τρέξει να κόψω από την άσπρη τριανταφυλλιά σου μερικά τριαντάφυλλα –ξέρω πόσο τα λάτρευες και πως θα ‘θελες κάποια […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Συναιρέσεις” της Αγγελικής Σιδηρά
Συναιρέσεις “Δεν σ’ αγαπώ σ’ αγαπάω” Κωστής Παλαμάς Να συναιρείς πάντα τις λέξεις άμεσα, τα ρήματα σε -άω, -έω, -όω, ακόμη και σε -ήω, -ω, όπως το ζω, κι ας συντομεύεις έτσι τη ζωή σου… Είν’ επικίνδυνο να εκτίθεσαι σε χάσματα και να παλινωδείς. Καλύτερα να κλειδωθείς στη στεγανή ασφάλεια της συναίρεσης. “Σε αγαπάω” σού […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Εκείνος και εκείνη” του Γιώργου Κουτούβελα
Εκείνος και εκείνη Κάθονται αντικριστά στο τραπέζι. Ανάμεσά τους στέκει ένα ψηλόλιγνο ποτήρι. Η φέτα πορτοκαλιού μέσα στο ποτήρι έχει ρουφήξει τόσο κρασί ώστε θυμίζει περισσότερο κομμάτι από ντομάτα, και το κρασί, μοιάζει με νερό χρωματισμένο απ’ τους χυμούς της. Έτσι ξεχωρίζουν οι πραγματικά αγαπημένοι από τα άλλα ταίρια. Ζώντας ο ένας μες στον άλλον […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Ζήτημα ερμηνείας” της Μαρίας Σύρρου
Ζήτημα ερμηνείας Μην τις παίρνεις στα σοβαρά τις λέξειςˑ ερμηνεύουν και ερμηνεύονται. Να εμπιστεύεσαι μονάχα τους αναλλοίωτους ήχουςˑ τον παφλασμό, το κελάρυσμα το θρόισμα και την αστραπή το βρυχηθμό, το κελάδισμα – το θρήνο της αλκυόνας, ας πούμε και το προμήνυμα της κουκουβάγιας. Κι αυτό που τώρα σου γράφω μην το εμπιστεύεσαι, όχιˑ γιατί δεν […]
Τα ποιήματα αυτής της Δευτέρας είναι της Ιουλίας Τολιά
[άτιτλα] Δεμένη στον κάβο η βαρκούλα. Τραβούσα το σκοινί κι επιβιβαζόμουν. Με την πλάτη στραμμένη στη στεριά στην πλώρη καθισμένη στύλωνα το βλέμμα στα ανοιχτά. Τα κύματα λίκνιζαν τη μικρή λέμβο. Νόμιζα πως ξανοιγόμουν στα βαθιά. Από τότε μου έγινε συνήθεια. Να ταξιδεύω ακίνητη. * Δεν αντιστέκομαι στο κάλεσμά της Κι ας ξέρω πως ανάμεσα […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Εκ-ποίηση” του Χάρη Μελιτά
Εκ-ποίηση Πωλούμαι στα ψυγεία της ψυχής ολόκληρος ή σε μικρά τεμάχια στα ράφια του μεγάλου σούπερ-μάρκετ. Λογάριαζα να σπάσω το γυαλί αποκηρύσσοντας το κύρος της βιτρίνας να πουληθώ μισοτιμής στις λαϊκές στα γήπεδα στους μουσικούς του δρόμου. “Μην βαυκαλίζεσαι” είπε το σελοφάν. “Σε λίγο λήγεις.” Χάρης Μελιτάς από τη συλλογή του μαύρο γυαλιστερό ή […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “V” της Βερονίκης Δαλακούρα
V Γράφε, γράφε, γυναίκα: από δω αρχίζει το κτίσιμο. Χάος που στα στέρεα θεμέλιά του οι δυνάμεις, όχι η Δύναμη, πέφτουν πρώτες σιγή θορύβου. Φιλικές, πρόσχαρες, άγριες, γεμάτες έλεος, αδιάφορες, συμπαθητικές και με τόλμη όσο διαρκεί η ανοικοδόμηση. Το στήσιμο από την αρχή όσων εμείς αποκαλούμε συντρίμμια έχει γίνει τόσες φορές, που τα πανίσχυρα και […]
Το ποίημα της Δευτέρας την Τρίτη: “Προμηθέας” της Μαρίας Βαχλιώτη
Προμηθέας Και ετοιμαζότουνα να φωνάξει δυνατά, για να δείξει πως δεν επέθανε Έχω στο στήθος μου μια τρύπα σαν το κεφάλι ενός μωρού τη διαπερνούν τα δευτερόλεπτα με ένταση θυελλωδών ανέμων σε κάθε μου εισπνοή σαρώνονται αποβάθρες μια ατελής καισαρική τομή με λανθασμένο τοπογραφικό σώμα που το ξεχάσαν ανοιχτό σε παγωμένο χειρουργείο στη μέση ενός […]
