Το ποίημα της Δευτέρας: “Ούτε ένα ξέφτι απ’ το χαμόγελό σου” του Τόλη Νικηφόρου
Ούτε ένα ξέφτι απ’ το χαμόγελό σου μου λείπει η άνοιξη η άνοιξη μετά από βαρύ χειμώνα που πλημμυρίζει τον αέρα φτερουγίσματα το φως μου λείπει απ’ τα γαλάζια μάτια σου τις επτασφράγιστες τώρα μητέρα πύλες του κόσμου μου λείπει τ’ όνομά μου στα δικά σου χείλη αυτά που μόνο εσύ για μένα ήξερες […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Διονυσιακό” του Γιάννη Μπερούκα
Διονυσιακό Σ’ έναν ευτυχισμένο θάνατο τραγικός λόγος το χορικό τραγούδι που μέσα από μια έμφυτη μίμηση την έκταση του ψυχικού κόσμου μιας διονυσιακής λατρείας αναβλύζει. Και στην ερμηνεία του κόσμου μέσα στον ίδιο χορό, χαρά και λύπη που ακροβατούν στο αγκάλιασμα των νεκρών ψυχών και στο φως της άνοιξης που φτερουγίζει στο σώμα, καθώς ένας […]
Το ποίημα της Δευτέρας: «Σχεδόν αύριο» του Ντίνου Σιώτη
Σχεδόν αύριο (απόσπασμα) …η αθανασία διαθέτει ένα σωρό βότανα αλλά εγώ ξεχωρίζω μόνο δάφνη, μυρτιά και δεντρολίβανο, η φύση διαθέτει άνθη ανεκτίμητα που παρασέρνουν τις νέες κοπέλες του νησιού σε ταξίδια μεγαλοπρεπή πέρα από τη φαντασία τους, εκεί ξεφυτρώνουν τα φύλλα της αιώνιας πέτρας και οι προσωρινές παύσεις, εκεί ο δακτύλιος ενώνεται με τον […]
“Κατώφλια” της Μαργαρίτας Παπαγεωργίου – Το ποίημα της Δευτέρας
Κατώφλια Υπάρχουν δίοδοι και στενά σοκάκια και γεφύρια λεωφόροι και εθνικές οδοί τροχιές και διαστημόδρομοι το στόμα μου στο στόμα σου τα μάτια μου στα μάτια σου τα χέρια μου στα χέρια σου το σώμα μου στο σώμα σου Όλα όμως αυτά δεν είναι δρόμοι βυθισμένα είναι συγκοινωνούντα δοχεία που ταλαντώνουν τα νεύρα μας […]
“Γαλάζια σπλάγχνα” του Νίκου Καρούζου – Το ποίημα της (Καθαράς) Δευτέρας
«Γαλάζια σπλάγχνα» Κάτοικε τοῦ ὀνείρου μαζεύω τή φωνή μου ἀπό κάθε ἄκρη καί τό ὑπόλειμμά της αὐτό στή σινδόνη τῶν δέντρων κ᾿ ἐκεῖνο κεῖ ψηλά στό σκουριασμένο βράχο ὅπου ὀργίζεται ὁ γερο-κόρακας συγκεντρώνομαι γιά τή μεγάλη ἀποκάλυψη ρίχνω στόν ἄνεμο μακρόσυρτη ἀγάπη: Τήν θέλω ἐγώ τήν ἀπελπισία μου δέν τήν ἀνταλλάσσω μέ θαλπωρή ἄλλη ἔχασα. […]
Το ποίημα της Δευτέρας: «Ονοματολογία» της Κλεοπάτρας Λυμπέρη
Ονοματολογία Η άνθρωπος είναι μια σκέψη τριγυρισμένη από σώμα. Η σκέψη ομοίως έχει κόκαλα σπλάχνα πλευρά και άλλα παράξενα υλικά. Όταν η άνθρωπος ομιλεί, μέσα στο χάος φυτρώνουν φωνήενταˑ γλιστρούν οι λέξεις με πτυχές και τηβέννους ως τις φωνη- τικές της χορδές. Η άνθρωπος είναι αίσθημα που τριγυρίζει τη σκέψη. Από το αίσθημα γεννιέται άλλο […]
“Οι ιδιότητες μιας ρωγμής” του Γιάννη Πετράκη – Το ποίημα της Δευτέρας
Οι ιδιότητες μιας ρωγμής Μια ρωγμή είναι αρκετή να ξεδιψάσει την περιέργεια ή να αναπτερώσει την ελπίδα. Είναι ημιπερατή, επιτρέποντας μόνο στο φως κι επ’ ουδενί στο σκοτάδι. Ταλαιπωρεί τα σκληρά και τ’ άκαμπτα, τα τρώει και τ’ ασκημαίνει. Συχνά προκαλεί κι επισπεύδει την ανακαίνιση, καμιά φορά την επιβάλλει. Μια ρωγμή στον τοίχο μπορεί να […]
“Κλέφτης” του Γεώργιου Σκούρτη – Το ποίημα της Δευτέρας
ΚΛΕΦΤΗΣ (Η δεξίωση) Στάσου διαβάτη που περνάς και ξένε που πηγαίνεις Σε τούτη δω την ερημιά σ’ αυτήν τη γη τη στέρφα Εδώ ‘ναι που λαβώθηκα εδώ το αίμα χύθει Εδώ ‘ναι που με θάψανε μαζί με τ’ άρματά μου Γιατί ‘ναι τα άρματα ιερά στο αίμα βαφτισμένα Και εχθρός δεν ετόλμησε ποτέ ούτε […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Τα φωνήεντά σου” της Ζέτας Μπελαούρη
ΤΑ ΦΩΝΉΕΝΤΆ ΣΟΥ Σε δέομαι νυν και αεί Ουρανέ. Αν-καλιά. Εν-καρδία. Αίνεσις σιωπής κι αντίλαλε τρυγητή της γλώσσας Αγάπα με! Ζέτα Μπελαούρη από τη συλλογή της Εκκρίσεις εκδόσεις 24 Γράμματα, 2022
“Γραμμή υπεράσπισης” του Αθανάσιου Βαβλίδα – Το ποίημα της Δευτέρας
ΓΡΑΜΜΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ Δεν ξέρω πόσες λέξεις αύριο θα βρεθούν να με υπερασπίσουν, αλλά εγώ πεινάω ακόμα και για τόνους και για κόμματα, για παραγράφους και για καταλήξεις, έτσι που ο ίδιος ήχος με παραλλαγές να σημαίνει ένα άλλο επιχείρημα, να ζητάει διαφορετική απόδειξη και ο λόγος να επιστρέφει κάθε φορά στη βάση του, για […]
