“Λατρευτέ επαναστατημένε έρωτά μου” της Μπεατρίζ Χάουσνερ (μτφρ.: Χριστίνα Λιναρδάκη)
Το βιβλίο αυτό αποτελεί, όπως και το προηγούμενο της Μπεατρίζ Χάουσνερ που κυκλοφορεί στα ελληνικά (Η ράφτρα και η ζωντανή κούκλα, εκδόσεις Βακχικόν 2019), μια πολυφωνική σύνθεση. Μέσα στις σελίδες του συναντάμε αντηχήσεις από αρχαίους συγγραφείς όπως ο Πορφύριος και ο Οβίδιος, βυζαντινούς όπως ο Προκόπιος, μεσαιωνικούς όπως οι τροβαδούροι της Οξιτανίας, ο Δάντης (το […]
Δύο βιβλία για το καλοκαίρι(;)
Α. «Θηρίο ή θεός» της Διώνης Δημητριάδου Οι (συγ)χρονισμοί είναι σημαντικοί, ακόμη και στη λογοτεχνία. Με αυτή την κάπως βαρύγδουπη φράση, θέλω να πω ότι έχει σημασία και το πότε διαβάζει κάποιος ένα βιβλίο, μέσα σε ποια προσωπική συνθήκη. Εγώ ας πούμε πήρα να διαβάσω το βιβλίο της Διώνης στις διακοπές μου, που φέτος ξεκίνησαν […]
«Αγαπημένε μου πατέρα» της Μάνιας Μεζίτη
Οκτώ μόλις ποιήματα ή πεζοποιήματα. Αυτά όλα κι όλα αποτελούν την ύλη του μικρού βιβλίου της Μάνιας Μεζίτη που έχει τίτλο «Αγαπημένε μου πατέρα» και κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κουκκίδα. Η απεύθυνση του τίτλου ίσως δηλώνει κάτι σαν ανοικτή επιστολή, πάντως πρόκειται για ποιήματα με σπάνια δύναμη, τα οποία, επειδή ενσωματώνουν υψηλό βαθμό αφαίρεσης […]
Σαν ιαπωνική ταινία υψηλής αισθητικής (για το«Μετείκασμα» του Σωκράτη Καμπουρόπουλου)
Σαν ιαπωνική ταινία υψηλής αισθητικής με υποβλητικά, υπνωτικά πλάνα – αυτή τη σπάνια και ακριβή αίσθηση μου άφησε η συλλογή του Σωκράτη Καμπουρόπουλου στην πρώτη, τη δεύτερη και την τρίτη ανάγνωσή της. Και λέω «ιαπωνική» επειδή επιπλέον ο υψηλός βαθμός αφαίρεσης που έχει καταφέρει ο Σωκράτης παραπέμπει στην ποίηση του χαϊκού: στη λιτότητα και το […]
Σε μια κατάσταση μεταιχμιακή (για το βιβλίο “Λευκό τοπίο” της Ευσταθίας Δήμου)
Βασικό χαρακτηριστικό στη γραφή της Ευσταθίας Δήμου, στις 32 μικροαφηγήσεις του Λευκού τοπίου (εκδόσεις Ενύπνιο, 2024), είναι μια κατάσταση μεταιχμιακή ή μια καθοριστική στιγμή. Στην κατάσταση-στιγμή αυτή, το κεντρικό πρόσωπο της αφήγησης μεταβάλλει κάποιες παραμέτρους στη ζωή του, αναστοχάζεται, περνά πάντως σε μια διαφορετική φάση που εκτείνεται στο μέλλον με απρόβλεπτες συνέπειες. Με δεδομένη την […]
«Μαργαρίτα Ιορδανίδη» του Μιχάλη Μακρόπουλου
Με μια νέα νουβέλα, τοποθετημένη στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν (κατά βάση στη δεκαετία του 1990), επιστρέφει εκδοτικά ο Μιχάλης Μακρόπουλος. Το θέμα της: Η υποκατάσταση, η διχοτόμηση, ο αναδιπλασιασμός – τα εννοώ όλα αυτά σαν ψυχολογικούς όρους. Η Μαργαρίτα Ιορδανίδη που δίνει το όνομά της στον τίτλο του βιβλίου είναι η αδιαμφισβήτητη αντι-ηρωίδα ή […]
«Τέσσερα παραμύθια» του E. E. Cummings (εισαγωγή-μετάφραση-επίμετρο: Ξένη Σκαρτσή)
Τον Cummings τον ξέρουμε κυρίως από τα εμπνευσμένα ποιήματά του για την αγάπη και τον έρωτα, αλλά και σαν μία από τις σημαντικότερες μορφές του μοντερνισμού του 20ού αιώνα. Όμως έχει γράψει και παραμύθια. Τα έγραψε για την κόρη του Νάνσυ, όταν ήταν πολύ μικρή. Δεν πρέπει να μας ξενίζει το γεγονός: πολλοί σπουδαίοι συγγραφείς […]
«Αλλωνών / Lifted» της Karen van Dyck (και ένα πείραμα με το βιβλίο «Απ’ το μάτι της βελόνας» του Αντώνη Μπαλασόπουλου)
«Αλλωνών / Lifted» τιτλοφορεί τη δίγλωσση «κλεμμένη» συλλογή της η ελληνίστρια ακαδημαϊκός (πολλοί θα τη θυμούνται από την ανθολόγηση ποιημάτων στη δίγλωσση συλλογή Μέτρα λιτότητας / Austerity Measures, εκδόσεις Άγρα 2016, που είχε προκαλέσει αίσθηση) Karen van Dyck, η οποία κυκλοφόρησε επίσης από τις εκδόσεις Άγρα το 2022. Γιατί τη χαρακτηρίζω «κλεμμένη»; Επειδή το περιεχόμενό […]
«Σονέτα της Τοσκάνης» της Laura Battiferra σε εισαγωγή-μετάφραση-σχολιασμό της Άννας Γρίβα
Με την τελευταία μεταφραστική εργασία που ανέλαβα, το βιβλίο Λατρευτέ, επαναστατημένε έρωτά μου της Μπεατρίζ Χάουσνερ (εκδόσεις Βακχικόν, 2024), απέκτησα ενδιαφέρον για ένα κομμάτι της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας που – λόγω της ειδικότερης εστίασης των σπουδών μου – πρακτικά αγνοούσα: αναφέρομαι σε εκείνη των πρώτων και λίγο μετέπειτα μ.Χ. χρόνων, ξεκινώντας από τον Οβίδιο και φτάνοντας […]
“ΣΚΠ” της Χριστίνας Λιναρδάκη
Θα ήθελα να ξεκινήσω την παρουσίασή μου για την ποιητική συλλογή της Χριστίνας Λιναρδάκη με κάτι απλό αλλά όχι και αυτονόητο που είχε πει ο γνωστός Γάλλος σκηνοθέτης Robert Bresson: «Η δημιουργία δεν συνίσταται στο να παραμορφώσει ή να εφεύρει κανείς πράγματα, αλλά στο να θέσει τα υπάρχοντα σε νέες σχέσεις μεταξύ τους». Η Χριστίνα […]
