“Η τελευταία αρκούδα του δάσους” του Άκη Παπαντώνη
Το παιδικό τραύμα της απώλειας του πατέρα που είναι αδύνατο να ξεπεραστεί και ολοένα επανέρχεται σαν άλυτο πάντα ζήτημα: αυτή είναι η βαθύτερη αιτία για όσα συμβαίνουν στην τελευταία αρκούδα του δάσους του Άκη Παπαντώνη (εκδόσεις Κίχλη, 2023), μια νουβέλα με χαρακτηριστικά bildungsroman. Ο Θοδωρής είναι ο μικρότερος γιος μιας οικογένειας από την οποία λείπει […]
Η απώλεια της ηθικής, του μέτρου, εντέλει της ίδιας της ζωής (για το βιβλίο «Ο ήχος της απώλειας» του Ν.Γ. Λυκομήτρου)
Τριάντα ποιήματα συγκροτούν τη νέα ποιητική συλλογή του Ν.Γ. Λυκομήτρου, η οποία ήρθε 15 σχεδόν χρόνια μετά την πρώτη του. Τριάντα ποιήματα είναι αρκετά για να αναδείξει, μέσα από τους στίχους τους, τη θεματική που επέλεξε να παρουσιάσει, ορισμένες δηλαδή από τις μεγαλύτερες μάστιγες της σύγχρονης εποχής. Αναφέρομαι στην ασφυκτική ζωή στην επαρχία, αλλά και […]
Αντιστροφές της οπτικής και άλλα πάθη (για το βιβλίο «Λευκό τοπίο» της Ευσταθίας Δήμου)
Διηγήματα χαρακτηρίζει ο ψευδότιτλος του “Λευκού τοπίου” της Ευσταθίας Δήμου (εκδόσεις Ενύπνιο, 2024) τα κείμενα που αυτό περιέχει. Πρόκειται όμως για διηγήματα-αστραπή, πιο μικρά και από bonsai· στην πραγματικότητα, όλα είναι μικρότερα από τη (μικρή ούτως ή άλλως, από πλευράς διαστάσεων) σελίδα του βιβλίου, αρκετά εξαντλούνται σε μία μόλις παράγραφο, ορισμένα σε λίγες φράσεις. Όλα […]
Σφηνάκια του Σεπτέμβρη (τρία ποιητικά βιβλία)
«Αρχαίος πίθηκος» της Χλόης Κουτσουμπέλη Το πιο ώριμο μέχρι στιγμής ποιητικό βιβλίο της Χλόης κυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσεις Πόλις. Γραμμένο στο δοκιμασμένο εκφραστικό στιλ της ποιήτριας, συνδυάζει αριστοτεχνικά υπερρεαλιστικά στοιχεία με πικρό χιούμορ για να περιγράψει ρηγματώδεις καταστάσεις, ιδίως εκείνες που αφορούν τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Τα ποιήματα που περιέχει εντυπώνονται με το […]
Ο εφήμερος ναός της στιγμής (για το βιβλίο «Το άρρωστο ζώο» της Κατερίνας Μαρδακιούπη)
Πρώτη εμφάνιση της Κατερίνας Μαρδακιούπη με δικό της βιβλίο στα γράμματα, και είναι μια εμφάνιση πραγματικά εντυπωσιακή. Η Κατερίνα έχει πετύχει υψηλό βαθμό διύλισης της στιγμής, στέκοντας σε αυτήν για να την παρατηρήσει και ερμηνεύοντάς την σε μεταφορικούς όρους που δημιουργούν γέφυρες τόσο με το πραγματικό όσο και με το φανταστικό. Το αποτέλεσμα είναι γοητευτικό, […]
Με αλήθεια και σπαραγμό ψυχής (για το βιβλίο «∞: αποκατάσταση» του Βασίλη Αμανατίδη)
Εντάξει. Αυτό το βιβλίο (εκδόσεις Νεφέλη, 2022) απλά με αποτελείωσε. Οδυνηρές προσωπικές εμπειρίες έκαναν το βιβλίο πιο οδυνηρό και πιο συγκλονιστικό για μένα, είναι όμως βέβαιο πως το βιβλίο παραμένει συνταρακτικό ακόμη και για ανθρώπους που δεν είχαν ανάλογες εμπειρίες. Όταν το πήρα, χωρίς να έχω διαβάσει τις κριτικές που έχουν γραφτεί, νόμιζα ότι η […]
Ο συγκλονισμός της φρίκης (για το βιβλίο «Χορός στα ποτήρια» της Γεωργίας Τάτση)
Συγκλονισμός, αποτροπιασμός, εναργής εναλλαγή ανάμεσα στη συμπάθεια και την απέχθεια, καθώς παρακολουθούμε το εκκρεμές της ανθρώπινης συνθήκης να κινείται αμείλικτο μεταξύ του ρόλου του θύματος και του ρόλου του θύτη, είναι τα συναισθήαματα που κυριεύουν τον αναγνώστη του βιβλίου. Μόνο ένα ακόμη βιβλίο θυμάμαι να μου έχει δημιουργήσει τόσο έντονα συναισθήματα στο ίδιο πνεύμα: οι […]
“Λατρευτέ επαναστατημένε έρωτά μου” της Μπεατρίζ Χάουσνερ (μτφρ.: Χριστίνα Λιναρδάκη)
Το βιβλίο αυτό αποτελεί, όπως και το προηγούμενο της Μπεατρίζ Χάουσνερ που κυκλοφορεί στα ελληνικά (Η ράφτρα και η ζωντανή κούκλα, εκδόσεις Βακχικόν 2019), μια πολυφωνική σύνθεση. Μέσα στις σελίδες του συναντάμε αντηχήσεις από αρχαίους συγγραφείς όπως ο Πορφύριος και ο Οβίδιος, βυζαντινούς όπως ο Προκόπιος, μεσαιωνικούς όπως οι τροβαδούροι της Οξιτανίας, ο Δάντης (το […]
Δύο βιβλία για το καλοκαίρι(;)
Α. «Θηρίο ή θεός» της Διώνης Δημητριάδου Οι (συγ)χρονισμοί είναι σημαντικοί, ακόμη και στη λογοτεχνία. Με αυτή την κάπως βαρύγδουπη φράση, θέλω να πω ότι έχει σημασία και το πότε διαβάζει κάποιος ένα βιβλίο, μέσα σε ποια προσωπική συνθήκη. Εγώ ας πούμε πήρα να διαβάσω το βιβλίο της Διώνης στις διακοπές μου, που φέτος ξεκίνησαν […]
«Αγαπημένε μου πατέρα» της Μάνιας Μεζίτη
Οκτώ μόλις ποιήματα ή πεζοποιήματα. Αυτά όλα κι όλα αποτελούν την ύλη του μικρού βιβλίου της Μάνιας Μεζίτη που έχει τίτλο «Αγαπημένε μου πατέρα» και κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κουκκίδα. Η απεύθυνση του τίτλου ίσως δηλώνει κάτι σαν ανοικτή επιστολή, πάντως πρόκειται για ποιήματα με σπάνια δύναμη, τα οποία, επειδή ενσωματώνουν υψηλό βαθμό αφαίρεσης […]
