Όταν η αναγνωστική απόλαυση παρέλκει
Όλοι έχουμε υπόψη μας έργα που η ανάγνωσή τους γίνεται με παραδειγματική δυσκολία, εξαιτίας προσκομμάτων που ο συγγραφέας συμπεριέλαβε εσκεμμένα στο βιβλίο του. Χαρακτηριστικά, η Οδύσσεια του Τζέιμς Τζόις, μολονότι βιβλίο-ορόσημο του νεωτερισμού, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί εύκολο ανάγνωσμα για πολλούς λόγους, σημαντικότερος από τους οποίους είναι η καθολική υπονόμευση της χρονικής συνέχειας και […]
Συνέντευξη του Μιχάλη Μακρόπουλου στο στίγμαΛόγου
Το στίγμαΛόγου, διά στόματος Χριστίνας Λιναρδάκη και Λίλιας Τσούβα, ρώτησε τον Μιχάλη Μακρόπουλο για το βιβλίο του Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον στο πλαίσιο της εκδήλωσης για τα δέκα χρόνια στίγμαΛόγου. Χριστίνα Λιναρδάκη: Κάπως παράξενος ο τίτλος του βιβλίου σου, Μιχάλη. Πώς μπορεί να είναι περασμένο το μέλλον; Ο άνθρωπος βέβαια είναι μια σταθερή […]
«Αγόραζα πάντα διάφανες ομπρέλες» του Χρήστου Αρμάντο Γκέζου
Τρυφερός και κάπως αυθάδης είναι στην ποιητική του συλλογή Αγόραζα πάντα διάφανες ομπρέλες ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος. Και λέγοντας αυθάδης εννοώ ότι είναι αποφασισμένος να μη χρυσώσει το χάπι κανενός και να μη χαριστεί – ούτε καν στον ίδιο τον εαυτό του. Παρά την αποφασιστικότητά του όμως, δεν λησμονεί πως ο άνθρωπος είναι κάτι το […]
«Ημέρες καλοσύνης» της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη
μυριάδες αστέρια είμαι μα πάνω απ’ όλα το σκοτεινό κενό (από την ενότητα-ποίημα «Ορατόριο») Ο άνθρωπος είναι εξίσου αστερόσκονη (στο χέρι του είναι να χαρεί την αγάπη και την καλοσύνη) όσο και σκοτάδι (που αντανακλάται στον τρόπο που έχει κατασκευάσει τον κόσμο τον οποίο κατοικεί). Την ανθρώπινη φύση αλλά και την κοινωνική κατασκευή της του […]
«Το αθώο» της Βασιλικής Ηλιοπούλου
Γνωστές οι δυστοπικές συνθήκες στις οποίες τοποθετεί τους ήρωές της η Βασιλική Ηλιοπούλου και Το αθώο δεν αποτελεί εξαίρεση. Τι γίνεται λοιπόν όταν το μικρό αδερφάκι ενός 6χρονου παιδιού χάνεται από προσώπου γης; Και, λίγο μετά, η μητέρα του αυτοκτονεί μην μπορώντας να αντέξει το βάρος της απουσίας; Το παιδί καταλήγει στο ορφανοτροφείο ρημαγμένο και […]
«ΠΟΙΗΜΑ(ΤΑ) (2014/2021)» του Μιχάλη Πίχλερ
Σαραντατέσσερις τυπογραφικές παραλλαγές ενός και μόνο ποιήματος, της «Πόλεως» του Καβάφη εξερευνούν τα όρια της σελίδας ως χωρικού προσδιορισμού ή ως καμβά πάνω στον οποίο μπορεί κάτι οικείο να εκφραστεί με τόσο πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Είναι τελικά η ποίηση υλική ή άυλη; Και πόσο μπορεί να επηρεαστεί η ουσία της από τον τρόπο παρουσίασής της, […]
“Μικρή εγκυκλοπαίδεια του θανάτου” του Κυριάκου Χαρίτου
Ο Κυριάκος Χαρίτος είναι πρώτα απ’ όλα ένας άνθρωπος ασύγκριτης ευαισθησίας, όπως αποδεικνύουν οι αναρτήσεις του στη διαδικτυακή καφετέρια της εποχής μας, όπου οι μεγαλύτεροι συναντιόμαστε και μιλάμε, το Facebook. Οι ίδιες αναρτήσεις είναι επίσης αποκαλυπτικές του εξαιρετικού του χιούμορ. Ο συνδυασμός των δύο αυτών στοιχείων, που υποδεικνύουν μια γοητευτική προσωπικότητα, ήταν που με έκανε […]
«Η Καρακατσού και οι δράκοι» του Βαγγέλη Γονιδάκη
Η Καρακατσού και οι δράκοι είναι ένα παραδοσιακό λαϊκό παραμύθι – παραδοσιακό, με την έννοια ότι περιέχει αγαπημένα μοτίβα φολκλόρ που έρχονται από τα παραδοσιακά παραμύθια, όπως ο αγώνας μεταξύ πριγκίπων-αδερφών, η κατάρα, το φυλαχτό, τα μάγια, η δοκιμασία. Και, φυσικά, το υπόβαθρο στο οποίο πλέκεται το παραμύθι είναι επίσης παρδοσιακό και αιώνιο, αφού αφορά […]
«Ενδεχόμενα τοπία» της Δανάης Σιώζιου
Ενδεχόμενα, δηλαδή πιθανά, τοπία. Πιθανά, όχι υπαρκτά: πιθανοί χώροι, πιθανές χρονικές στιγμές, πιθανά αισθήματα, πιθανοί χαρακτήρες. Συχνά μάλιστα απίθανα – όλα τα παραπάνω. Οι ενότητες που περιλαμβάνει η δεύτερη κατά σειρά ποιητική συλλογή της βραβευμένης με κρατικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή Δανάης Σιώζιου, Ενδεχόμενα τοπία (εκδόσεις Αντίποδες, 2021) είναι πέντε. Η πρώτη ενότητα «Ελληνικό όνειρο», κατ’ […]
“Οι κούκλες σου δεν είχαν ψυχή” της Μαρίας Γερογιάννη
Εξήντα τέσσερα ποιήματα απαρτίζουν τη συλλογή της Μαρίας Γερογιάννη Οι κούκλες σου δεν είχαν ψυχή, τα περισσότερα ολιγόστιχα, άρα συμπυκνωμένου νοήματος μέσα στη συνοπτικότητά τους. Κάποια, όπως το εναρκτήριο της συλλογής, είναι άτιτλα – ωστόσο δεν φαίνεται να κατέχουν κάποια επιγραφική θέση, ούτε σηματοδοτούν την έναρξη ή το τέλος μιας ενότητας. Το εναρκτήριο λοιπόν ποίημα […]
