“Μικρή εγκυκλοπαίδεια του θανάτου” του Κυριάκου Χαρίτου
Ο Κυριάκος Χαρίτος είναι πρώτα απ’ όλα ένας άνθρωπος ασύγκριτης ευαισθησίας, όπως αποδεικνύουν οι αναρτήσεις του στη διαδικτυακή καφετέρια της εποχής μας, όπου οι μεγαλύτεροι συναντιόμαστε και μιλάμε, το Facebook. Οι ίδιες αναρτήσεις είναι επίσης αποκαλυπτικές του εξαιρετικού του χιούμορ. Ο συνδυασμός των δύο αυτών στοιχείων, που υποδεικνύουν μια γοητευτική προσωπικότητα, ήταν που με έκανε […]
«Η Καρακατσού και οι δράκοι» του Βαγγέλη Γονιδάκη
Η Καρακατσού και οι δράκοι είναι ένα παραδοσιακό λαϊκό παραμύθι – παραδοσιακό, με την έννοια ότι περιέχει αγαπημένα μοτίβα φολκλόρ που έρχονται από τα παραδοσιακά παραμύθια, όπως ο αγώνας μεταξύ πριγκίπων-αδερφών, η κατάρα, το φυλαχτό, τα μάγια, η δοκιμασία. Και, φυσικά, το υπόβαθρο στο οποίο πλέκεται το παραμύθι είναι επίσης παρδοσιακό και αιώνιο, αφού αφορά […]
“Οι κούκλες σου δεν είχαν ψυχή” της Μαρίας Γερογιάννη
Εξήντα τέσσερα ποιήματα απαρτίζουν τη συλλογή της Μαρίας Γερογιάννη Οι κούκλες σου δεν είχαν ψυχή, τα περισσότερα ολιγόστιχα, άρα συμπυκνωμένου νοήματος μέσα στη συνοπτικότητά τους. Κάποια, όπως το εναρκτήριο της συλλογής, είναι άτιτλα – ωστόσο δεν φαίνεται να κατέχουν κάποια επιγραφική θέση, ούτε σηματοδοτούν την έναρξη ή το τέλος μιας ενότητας. Το εναρκτήριο λοιπόν ποίημα […]
«Μικρές κανίβαλες» της Νίκης Χαλκιαδάκη
Οι μικρές κανίβαλες (χωρίς κεφαλαία τα αρχικά και στο πρωτότυπο) είναι το comeback της Νίκης Χαλκιαδάκη, 10 χρόνια μετά τη συλλογή της Ανάσκελη με πυρετό που είχε τύχει ενθουσιώδους υποδοχής και ήταν υποψήφια για το κρατικό βραβείο ποίησης. Και είναι ένα comeback συγκλονιστικό. Το ποιητικό υποκείμενο ξέρουμε ότι μπορεί να είναι άλλο από τον εκάστοτε […]
“Αποδημητικά όνειρα | Rêves migrants” του Ανδρέα Καρακόκκινου
Η δίγλωσση συλλογή Αποδημητικά όνειρα | Rêves migrants είναι η νέα ποιητική δουλειά του γνωστού Κύπριου ποιητή και κάτοικου Θεσσαλονίκης, Ανδρέα Καρακόκκινου. Τη μετάφραση των ποιημάτων στα γαλλικά έχει κάνει η ποιήτρια Μελίτα Τόκα-Καραχάλιου, η οποία έχει στο ενεργητικό της πολλές μεταφράσεις από και προς τα γαλλικά. Σε αυτή τη συλλογή, ο χρόνος μοιάζει να […]
“Μαλλιά κανταΐφι” της Μαριαλένας Σπυροπούλου
Υπάρχει κάπου καταγεγραμμένο πως, όταν εκδόθηκε το Παραμύθι χωρίς όνομα της Πηνελόπης Δέλτα, δεν γνώριζαν πού απευθύνεται το βιβλίο: σε παιδιά ή σε μεγάλους. Το αποτίμησαν λοιπόν ως ερμαφρόδιτο είδος. Σε αυτό το ερμαφρόδιτο είδος απευθύνονται και τα ανέμελα Μαλλιά κανταΐφι της Μαριαλένας Σπυροπούλου. Τόσο σε παιδιά όσο και σε μεγάλους, αν και οι εκδόσεις […]
«Σβήστε τους φάρους για τον Ιβάν Ισμαήλοβιτς» της Παυλίνας Μάρβιν
Δεκαπέντε ποιητικά κείμενα για τον φευγαλέο Ιβάν Ισμαήλοβιτς, ο οποίος εκ του ονόματός του μοιάζει αρχικά βαλκανικής προέλευσης, ώσπου με μια προσεκτικότερη ματιά ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει στο επώνυμό του τον Ισμαήλ, τον αφηγητή δηλαδή του Χέρμαν Μέλβιλ στον θρυλικό Μόμπι Ντικ. Το Βιβλικό όνομα Ισμαήλ συμβολίζει τα ορφανά, τους εξόριστους και τους κοινωνικά […]
«Ένας καθρέφτης για όλους» της Ρίας Φελεκίδου
Να κι ένα παιδικό βιβλίο με διαφορετικό τρόπο διαχείρισης του θέματός του. Που δεν τα κάνει όλα πενηνταράκια. Που αφήνει δημιουργικά ερωτήματα στο τέλος, τα οποία καλείται η φαντασία (ή ο γονιός!) να συμπληρώσει: Γιατί κάτι φαινομενικά πολύ καλό μπορεί να αποδειχθεί ακριβώς το αντίθετο; Γιατί λίγη πλαστή τόνωση της αυτοπεποίθησης μπορεί να οδηγήσει σε […]
Η πείνα που μονάχα οι ιστορίες τη χορταίνουν (για τις «Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον» του Μιχάλη Μακρόπουλου)
«Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον» (εκδ. Κίχλη, 2022) τιτλοφορείται η πρόσφατη συλλογή διηγημάτων του Μιχάλη Μακρόπουλου και η σκέψη αναπόφευκτα σταματά στη λέξη «περασμένο». Την επιλογή της δικαιολογούν οι ιστορίες που διαδραματίζονται στα δυστοπικά και ανοίκεια περιβάλλοντα του βιβλίου, εντός των οποίων όμως πυροδοτούνται οι εξαιρετικά οικείες αντιδράσεις των ανθρώπων που τα κατοικούν. Υπό την […]
“Ο πελεκάνος” του Θοδωρή Παπαϊωάννου
Βιβλίο για μεγαλύτερα παιδιά (από 9 ετών), Ο Πελεκάνος (εκδόσεις Ίκαρος, 2022) του πολυβραβευμένου συγγραφέα παιδικών βιβλίων Θοδωρή Παπαϊωάννου μου έφερε στον νου ένα βιβλίο που είχα διαβάσει εγώ όταν ήμουν γύρω στα 10: το Στου παππού μας το χωριό του Γιάννη Βράχα. Και μου το έφερε στον νου για την αμεσότητα, την απλότητα και […]
