…Τι μπορεί να κάνει κανείς, σκέφτεται, τίποτε απολύτως. Η απώλεια της βραχυπρόθεσμης μνήμης είναι αναπόφευκτο κομμάτι του γήρατος, κι αν τυχόν δεν ξεχνάς να ανεβάσεις
Κανείς Προσπάθησα, αλλά μάταια. Προσπάθησα ν’ ανοίξω τα μάτια αργά, όχι για να κοιτάξω, αλλά ν’ αντιληφθώ εκείνους που στέκονταν δίπλα μου. Αδύνατον. Η αναπνοή
Άνοια με σωμάτια Λούι ή μερικές προτάσεις για την ερημιά Μαύρα βότσαλα στην ακτή ο Χιούι, ο Λιούι και ο Ντιούι δίχως τον θείο τους
Ζωή μισή Στην μνήμη του Αντώνη Σ. Για μια ζωή μισή και μισεμένη σε κόσμους παραλλήλους του μυαλού για μια ευτυχία στ’ απόκρυφα κρυμμένη πάντα
Σώμα για σώμα [στην Άννα Α.] Είδα την ΆνναΉμουν εκείΤην ώρα που τη γράπωνανΤα νύχια στιλπνών φθόγγωνΠου αργά – αργά την τύλιξανΠέπλα της μουσικήςΠως βυθισμένη
Τολμώ στη Γεωργία που νίκησε Ξεροί τριγμοί τα βήματά μου στον μακρύ αποστειρωμένο διάδρομο. Αντισηπτικό καταλαμβάνει τα ρουθούνια. Τα παράθυρα όλα κλειστά. Οι λάμπες νέον