«Το βλέμμα σου, κόσμε» της Ίντρα Νόβι
H Idra Novey είναι μια Αμερικανίδα ποιήτρια που οι γονείς της, εμπνευσμένοι από την Ύδρα, θέλησαν να της δώσουν ελληνικό όνομα. Η Idra χάρηκε ιδιαίτερα όταν έμαθε ότι, ετυμολογικά, το όνομά της συνδέεται με το στοιχείο του νερού – και το έμαθε όταν βρέθηκε στην Ελλάδα για την παρουσίαση του βιβλίου μεταφρασμένης ποίησής της στο […]
Δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή του Ocean Vuong “Time is a mother”
Ο ΤΑΥΡΟΣ Στεκόταν μόνος στην αυλή, τόσο σκοτεινός που η νύχτα μάβιαζε γύρω του. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Άνοιξα την πόρτα & βγήκα. Αέρας στα κλαδιά. Με κοίταξε με κηροζίνης- μπλε μάτια. Τι θέλεις; ρώτησα, ξεχνώντας πως δεν έχω γλώσσα. Συνέχισε να αναπνέει, για να μείνει ζωντανός. Ήμουν αγόρι – που σημαίνει πως ήμουν […]
“2017” της Μαριάννας Πλιάκου
Έτυχε να ξεκινήσω να διαβάζω τη δουλειά της Μαριάννας Πλιάκου ανάποδα: το Χ (εδώ) προηγήθηκε του 2017, και καθώς τα ποιήματα διαδέχονταν το ένα το άλλο, είχα την αίσθηση ότι τα ίχνη των μελλοντικών σκέψεων ήταν ξεκάθαρα παρόντα. Στο 2017 η ποιήτρια φέρνει το παρελθόν στο σήμερα της ζωής της και καθώς το αφηγείται, το εξημερώνει: το κοιτάζει εξεταστικά αλλά […]
“Χ” της Μαριάννας Πλιάκου
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ SATIE[1] Δύο ώρες με το καράβι, άλλες δυόμιση με το αυτοκίνητο, και φτάνεις στην κοπεγχαγική Honfleur, όπου γεννήθηκε ο Satie. Στο λιτό ομώνυμο μουσείο ακούς τις Γυμνοπαιδίες, τις Gnossiennes. Ο επαναληπτικός, μινιμαλιστικός τους ήχος γρήγορα συντονίζεται στους καρδιακούς κτύπους, για να τους εκβιάσει τελικά στη δική του αφήγηση. Μουσική-ρητορική, που παραμένει γοητευτική […]
