Disability – “Σώμα για σώμα” της Κατερίνας Γκιουλέκα
Σώμα για σώμα [στην Άννα Α.] Είδα την ΆνναΉμουν εκείΤην ώρα που τη γράπωνανΤα νύχια στιλπνών φθόγγωνΠου αργά – αργά την τύλιξανΠέπλα της μουσικήςΠως βυθισμένη εντός τηςΑποσύρθηκεΗ όψη της πως γίνηκε φαιάΓια προπαρασκευήΣε ήχων φασκιά –Βορά για το μεγάλο κήτος Μαύρο με σηκωμένη την ουράΑπ’ όλους που επιχειρούνΤα φάλτσα να δαμάσουνΧρόνο για πληρωμή ζητάΜαγνητισμένη το πλησίασεΔειλά […]
Σε πρώτη δημοσίευση: “Δάσος της γλώσσας” της Κατερίνας Γκιουλέκα
[Δάσος της Γλώσσας] Κυρίως συνομιλώ με τα πουλιά το σούρουπο διηγούνται ιστορίες υπερπόντιων ελιγμών· ώρες παρατηρώ το θόλο στα χτενίσματα των δένδρων μισοκλείνω τα μάτια στις αδιάκριτες λάμψεις συλλέγω καλογεράκια και μαυρομανίταρα πότε τρέφομαι με άγρια σπαράγγια και πότε με αποξηραμένους σπαραγμούς παραμερίζω να διαβεί η αρκούδα – της φτιάχνω δροσερή στρωμνή από το ενδοκάρπιο άγουρων […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “The old (tales) way” της Κατερίνας Γκιουλέκα
The old (tales) way (μια έκδοση illustration στο παιδικό δωμάτιο) Δώδεκα ήταν οι αδελφές και δώδεκα η ώρα -σαν άνοιξε η καταπακτή- χθόνια μετακινήθηκε του χρόνου η αιώρα στα έγκατα αναζήτησαν στιγμές ελευθερίας λειώναν παπούτσια και καρδιές και ζώνες παρθενίας η Περσεφόνη ζήλεψε δίχως να εμποδίζει πώς γίνεται σκεφτότανε κι η νύχτα ιριδίζει τούτες το […]
Όταν η ποίηση υπόσχεται της περιπλάνησης την αποπλάνηση (για το βιβλίο “Πλάνης στην πλάνη της” της Κατερίνας Γκιουλέκα)
Μια ποιητική συλλογή είναι a priori μια περιπλάνηση σε έναν κόσμο που κάποιος ποιητής προτείνει στον αναγνώστη. Και εκείνος, αποδέχεται την πρόσκληση εν λευκώ και ταξιδεύει μαζί του, καταβυθίζεται στους στίχους, αφουγκράζεται τα μηνύματα, τα αποκωδικοποιεί, τα παραποιεί, τα προσαρμόζει στον δικό του κόσμο, στις δικές του ανάγκες, ανάλογα με τις εμπειρίες, τα βιώματα ή […]