LADYBIRD ή ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ

Εγώ έτρεχα, έτρεχα
μια ήμουν κοπέλα,
μια ήμουν άνδρας
Κι εγώ δίψαγα, δίψαγα
μια ήμουν ελάφι
μια λύκος
Κι εγώ πείναγα, πείναγα
μια ήμουν μάντης τυφλός
μια ο οφθαλμός
Κι εγώ έβλεπα, έβλεπα
μια ήμουν ποταμός
και μια βωμός
Μα εγώ σκόνταψα,
κι έσκυψα τον αυχένα

Μια πασχαλίτσα ladybird
στα δυο μου ακροδάχτυλα
δράκος έγινε με κόκκινη πλάτη
Ο οιωνός: 9 σπουργίτια για 9 χρόνια
Θα πολιορκείται η πόλη των ανθρώπων.
Dandelions στο λιβάδι
κλέφτες ευχών,
μια χούφτα εύθραυστες πιθανότητες
ένα κλάσμα δευτερολέπτου
πριν φυσήξει ο άνεμος
εγώ, εσύ και τα 9 σπουργίτια

πετάξαμε, πετάξαμε
σε δρόμους, σε ναυπηγεία
πάνω απ΄τις στέγες των σπιτιών
μέσα απ΄το παράθυρό μου
πάνω στο σεντόνι μου
Μα εμείς κοιμόμαστε δίπλα δίπλα
με τα χέρια μας δεμένα μαζί
κάτω απ’ το μαξιλάρι.

Το 10 ο έτος της πολιορκίας
Συνεχίζεται για 3000 χρόνια τώρα.
Το τραύμα είναι ακόμα εδώ
Η ρωγμή χάσκει ανοιχτή

Μαργαρίτα Παπαγεωργίου

από τη συλλογή της Εξωτικά είδη

εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2022