Το ποίημα της Δευτέρας “Ένα λεπτό” του Κωνσταντίνου Γιαννάκου
Κωνσταντίνος Γιαννάκος

Ένα λεπτό

…μας ζητούν
καθώς με υπομονή περιμένουμε
στην ουρά της ζωής
με ένα χαμόγελο συγκατανεύουμε στην απώλεια
αγνοώντας -για ένα λεπτό-
τη διαμαντένια του αξία

Το λεπτό της συμπάθειας

…μας τυλίγει
όσο να σφίξουν τα πανιά της εκκίνησης
με τα νεύρα στα όρτσα
στην αλμυρή περιπέτεια
για άντρες αξύριστους
στην τολμηρή αναζήτηση
για γυναίκες ενήλικες

Το λεπτό της απόφασης

…αφουγκραζόμαστε
όσο διαρκεί ο χρόνος
του χινοπωριάτικου φύλλου
καθώς πέφτει
τυλιγμένο στην αγκαλιά του αγέρα
που μόλις ανεμίζει τις ανοιχτές κουρτίνες
μέχρι να επιστρέψει στη γη

Το λεπτό της λύτρωσης

…χαμογελάμε
όσο να ξετυλιχτεί το φιλμ της ζωής
στα μάτια του ετοιμοθάνατου
καθώς αναπερνούν εμπρός του
με γρήγορη προώθηση
τα πικρά ποτήρια
οι σπασμένες ελπίδες
και οι ολάνθιστοι κήποι
της νιότης του

Στο λεπτό της ανάμνησης

…δοξάζουμε
τον χρόνο που απλόχερα απλώνουμε
περιφρονώντας -για ένα λεπτό-
τη φθοροποιό του εικόνα
στην ποδιά του παιδιού
που με λαχτάρα αναμένει
χρόνια τώρα
μια ματιά

ένα χάδι

Για ένα λεπτό

 

Κωνσταντίνος Γιαννάκος
από τη συλλογή του Στη ματαιοδοξία του χρόνου: Ύμνος στη ζωή

εκδόσεις Γκοβόστη, 2023

Περισσοτερα αρθρα