Είμαι προσεκτική με τα πράγματα

που είναι εύθραυστα. Τα

κρατάω στα χέρια μου

όπως ένα κρύσταλλο καθαρό.

Διάφανο. Σκύβω και κοιτάζω.

Πατάω το κουμπί και

αρχίζουν να ξεδιπλώνονται ιστορίες.

Θυμάσαι εκείνο το παιδικό παιγνίδι

που έμοιαζε με κιάλια;

Τοποθετούσαμε έναν χάρτινο δίσκο με φωτογραφίες

και κλικ-κλικ οι εικόνες διαδέχονταν η μία την άλλη.

Βάζαμε τα δυνατά μας και σχηματίζαμε

την πιο θαυμαστή αφήγηση.

Σκύβω και κοιτάζω το δώρο μου.

Με μιαν εμπλουτισμένη φαντασία

σκύβω και κοιτάζω τον εαυτό μου.

Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη

από την ποιητική συλλογή της Ανεράδα

εκδόσεις Μανδραγόρας, 2024