Τα ποιήματα αυτής της Δευτέρας είναι της Ιουλίας Τολιά
[άτιτλα] Δεμένη στον κάβο η βαρκούλα. Τραβούσα το σκοινί κι επιβιβαζόμουν. Με την πλάτη στραμμένη στη στεριά στην πλώρη καθισμένη στύλωνα το βλέμμα στα ανοιχτά. Τα κύματα λίκνιζαν τη μικρή λέμβο. Νόμιζα πως ξανοιγόμουν στα βαθιά. Από τότε μου έγινε συνήθεια. Να ταξιδεύω ακίνητη. * Δεν αντιστέκομαι στο κάλεσμά της Κι ας ξέρω πως ανάμεσα […]
Άτιτλο της Ιουλίας Τολιά
Επέστρεψε. Με μια ετοιμόρροπη αποσκευή κι ένα σπασμένο τηλεσκόπιο στον ώμο. Τον περίμεναν κάτι γερασμένα παιδιά. Κάποιοι έλειπαν. Τους επισκέφθηκε στο κοιμητήριο. Στους κήπους μόνο οι βιολέτες είχαν απομείνει. Το τρίξιμο της πόρτας – η οξείδωση, βλέπετε – ουδόλως τον ενόχλησε. Κοντά στο παράθυρο, η καρέκλα όπως τότε. Τράβηξε τη φθαρμένη κουρτίνα. Και είδε πως, […]