«Ο σύμβουλος του βασιλιά» του Μάκη Τσίτα
Νεφέλη Π.

Στο πλαίσιο της σειράς «Μικρές καληνύχτες» των εκδόσεων Μεταίχμιο κυκλοφορεί και το παραμύθι Ο σύμβουλος του βασιλιά του Μάκη Τσίτα (2023). Πρόκειται για ένα πολύ έξυπνο παραμύθι και το χαρακτηρίζω έτσι επειδή επιτρέπει πολλά επίπεδα ερμηνείας. Ας δούμε όμως λίγο την ιστορία:

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας βασιλιάς που γνώριζε πόσο σημαντικό είναι να έχει σοφούς ανθρώπους γύρω του να τον βοηθούν στις σημαντικές του αποφάσεις και να τον καθοδηγούν σωστά. Και είχε πράγματι έναν πολύ σοφό σύμβουλο που δυστυχώς πέθανε στα 100στά του γενέθλια. Οπότε ο βασιλιάς, στο πρώτο σημαντικό θέμα που τον απασχόλησε μετά τον θάνατο του συμβούλου , απευθύνθηκε στον λαό του. Μάζεψε όλους τους υπηκόους του στην κεντρική πλατεία και του έθεσε το φλέγον ερώτημα. Ο λαός απάντησε «ναι», εκτός από έναν άνθρωπο που, με στεντόρεια φωνή, απάντησε «όχι». Η δύναμη και η αποφασιστικότητα της φωνής του ανθρώπου εκείνου στάθηκαν αρκετές για να πείσουν τον βασιλιά να πει κι εκείνος με τη σειρά του «όχι» και να μην προχωρήσει στην προτεινόμενη συμφωνία με τον νέο βασιλιά της γειτονικής χώρας – ευτυχώς, μιας κι εκείνος ο νέος βασιλιάς αποδείχτηκε μεγάλος απατεώνας.

Ο βασιλιάς τέσταρε τον σοφό άνθρωπο σε άλλη μία περίσταση, όπου πάλι εκείνος τον συμβούλεψε με το στεντόρειο «όχι» του, με αποτέλεσμα το βασίλειο να γλιτώσει πολλά χρήματα. Χωρίς να αμφιβάλλει για τίποτε πλέον, ο βασιλιάς έχρισε τον άνθρωπο σύμβουλό του και του παραχώρησε ένα μεγάλο διαμέρισμα στο παλάτι. Ο νέος σύμβουλος, όλως περιέργως, απαντούσε μόνο «όχι» σε κάθε ερώτηση με την οποία έφτανε κοντά του ο βασιλιάς. Φυσικά, δεν άργησε το «όχι» αυτό, μεγάλο και αποφασιστικό σαν εκείνο που οι Έλληνες είπαν στους Ιταλούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, να αποτελέσει εσφαλμένη συμβουλή. Όχι μία, αλλά δύο φορές!

Μόνο όταν φώναξαν τον σύμβουλο και τον υπέβαλαν σε μια σειρά από ερωτήσεις, ο βασιλιάς και οι υπόλοιποι κατάλαβαν ότι μόνο «όχι» ήξερε να λέει – καμία άλλη λέξη.  Και φυσικά αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα, απαντώντας (τι άλλο;) «όχι» στην ερώτηση αν θα τον ξαναέβλεπαν…

Το παραμύθι είναι σοφό, πολύ σοφό. Διδάσκει στα παιδιά (αλλά και στους γονείς) την ανάγκη να αντισταθούν στον παρορμητισμό τους ή στην επιτακτική περίσταση στην οποία βρίσκονται και να σκεφτούν πολύ ποιον θα εμπιστευτούν. Βέβαια, ο βασιλιάς ουσιαστικά δεν εμπιστεύτηκε τον νέο του σύμβουλο, αλλά την ίδια του την ανάγκη να διασφαλίζει τις αποφάσεις του, μεταθέτοντας την προσωπική του ευθύνη σε κάποιον άλλον. Και, φυσικά, την πάτησε!. Γιατί, όταν διακυβεύονται πολλά, καλό είναι να ελέγχουμε με σύνεση και περίσκεψη ποιον αποφασίζουμε να εμπιστευτούμε! Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους βασιλιάδες, αλλά για όλους μας!

Το όμορφο παραμύθι κοσμεί η εξαιρετική εικονογράφηση της Μαιρηλίας Φωτιάδου.

Νεφέλη Π.

Περισσοτερα αρθρα