Το παράσιτο
Κυκλοφόρησε το τεύχος αριθ. 2 αυτού του, περιστρεφόμενου γύρω από τη μετάφραση, περιοδικού. Το συγκεκριμένο τεύχος περιέχει αφιέρωμα στην ποίηση και την αναπηρία (poetry and disability), με μετάφραση ποιημάτων των Jim Ferris (από την Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη), Ekiwah Adler Belendez (από τον Παναγιώτη Αρβανίτη), Raymond Antrobus (από την Ευτυχία Παναγιώτου), Pierluigi Cappello (από την Άννα Γρίβα), Ilya Kaminski (από τον Γιώργο Γιοβανίδη), Andy Jackson (από τη Χριστίνα Λιναρδάκη) και Jan Kuhlbrodt (από τη Μαρίνα Αγαθαγγελίδου).
Της ύλης αυτής ακολουθούν: μεταφρασμένη ποίηση των Michael Hartnett (από τη Νατάσσα Ρεμούνδου), CAConrad (από την Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη), μεταφρασμένα διηγήματα των Adela Fernandez (από τον Θανάση Ράπτη), τον Greg Jackson (από τον Παναγιώτη Κεχαγιά) και μεταφρασμένο δοκίμιο του Phlippe Jaccottet (από τη Μαίρη Καιρίδη).
Κατόπιν, παρατίθενται συνέντευξη της Βίκυς Αλυσσανδράκη και κριτικές βιβλίων του Λάσλο Κρασναχορκάι, Τζων Κητς, Φραντς Κάφκα και Πέτερ Χάντκε. Το τεύχος κλείνει με δείγματα της εικαστικής δουλειάς του Φίλιππου Τελεστώ και με μια “παρασιτολογία” (τη #2), την οποία θα παραθέσω ολόκληρη:
Στα διεθνή συνέδρια βλέπει κανείς συχνά τις όμορφες διαφανείς καμπίνες μέσα στις οποίες στέκονται άνθρωποι που αφηγούνται: μεταφράζουν και, με αυτόν τον τρόπο, αναδιηγούνται. Οι κινήσεις του στόματος, οι χειρονομίες και το βλέμμα καθενός από τους ταυτόχρονους διερμηνείς ποικίλλουν τόσο, που είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι όλοι τους μεταφράζουν ένα κοινό κείμενο. Ίσως, στην πραγματικότητα, να μην υπάρχει καν ένα κοινό κείμενο, αλλά οι μεταφραστές να καταδεικνύουν μέσω της μετάφρασης ότι το κείμενο αυτό είναι πολλά κείμενα ταυτόχρονα. Το ανθρώπινο σώμα διαθέτει παρομοίως πολλές καμπίνες μέσα στις οποίες εκτελούνται μεταφραστικές εργασίες. Υποθέτω πως πρόκειται για μεταφράσεις που δεν βασίζονται σε κάποιο πρωτότυπο. Υπάρχουν όμως κάποιοι που θεωρούν ότι σε κάθε άνθρωπο δίνεται ένα πρωτότυπο κείμενο κατά τη γέννησή του. Αποκαλούν το μέρος όπου αποθηκεύεται αυτό το κείμενο ψυχή.
(Yoko Tawada)
Μανδραγόρας
Το τεύχος 71 του περιοδικού περιέχει εκτενές αφιέρωμα στον Γιάννη Σκαρίμπα, στο πλαίσιο του “Έτους Σκαρίμπα” εξαιτίας της επετείου 40 ετών από τον θάνατο του αντισυμβατικού και ανατρεπτικού λογοτέχνη από τη Χαλκίδα. Το αφιέρωμα περιέχει άγνωστα κείμενα του Σκαρίμπα, κριτικά κείμενα για το έργο του που είχαν φιλοξενηθεί στον κυπριακό τύπο, ενώ ανθολογείται το σύνολο της δουλειάς του: ποιητικής, πεζογραφικής, θεατρικής και ιστοριογραφικής. Δημοσιεύονται πλήρες εργοβιογραφικό χρονολόγιο και μια φανταστική συνέντευξη με τον Σκαρίμπα, μια συζήτηση με μέλη του “Συλλόγου Φίλων Γιάννη Σκαρίμπα” που δραστηριοποιείται στη Χαλκίδα, σχετικά με την έως τώρα πορεία των εκδηλώσεων, καθώς και δοκιμιακά κείμενα που πραγματεύονται ποικίλες πτυχές της προσωπικότητας και του έργου του ως λογοτέχνη αλλά και ως καραγκιοζοπαίχτη από τους/τις Φιόνα Αντωνελάκη, Κωστή Δεμερτζή, Ελένη Κόλλια, Κώστα Κρεμμύδα, Χαρά Παπαδοπούλου, Νίκο Παπαχριστόπουλο, Σωτήρη Γ. Ραπτόπουλο, Σωκράτη Σκαρτσή. Το αφιέρωμα κλείνει με μια περιδιάβαση από τον Συμεών Σταμπουλού στο σύνολο των βιβλίων που εκδόθηκαν από τον Χαλκιδαίο λογοτέχνη και στο έργο του γενικότερα. Πορτρέτα του Γιάννη Σκαρίμπα έχουν φιλοτεχνήσει η Μαριάντζελα Κάρτσιου, μαθήτρια 3ου ΓΕΛ Σερρών, και οι ζωγράφοι Χρήστος Αλαβέρας και Παύλος Χαμπίδης.
Δεύτερο αφιέρωμα γίνεται στην ποίηση του Πατρινού λογοτέχνη Βασίλη Λαδά, σε επιμέλεια της Άννας Αφεντουλίδου. Η ίδια γράφει για το έργο του μαζί με τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο, τον Αλέξη Ζήρα και τον Σωκράτη Σκαρτσή, ενώ παρουσιάζονται δυο ανέκδοτα έργα του Πατρινού (ένα πεζό και ένα ποίημα), κριτικά κείμενα και ανθολόγιο της ποίησής του.
Στη στήλη “μετάφραση” απαντάμε ποιήματα των Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς και Έντγκαρ Άλαν Πόε.
Δημοσιεύονται επίσης ποιήματα, πεζά και δοκίμια, ενώ το τεύχος γενικά κοσμούν έργα του Γιώργου Σικελιώτη.
