ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΙΣ

Ατσάλινο βέλος καταυγάζει ασημένιο και βιολετί-φωτεινό,
υπόκωφος ήχος, αχός ζοφερός εισβάλλει στο απάγκιο
κατατρύχει τους χαμερπείς καθωσπρέπει, αιδημοσύνη σκορπά η ηχώ
αποκαρωμάρα η επαλληλία: καταυγασμός- ήχος βαθύς και ηχώ∙
τα δάκρυα της ψυχής στα κεραμίδια σταλάζουν, με αίμα γεμάτο,
το φωτεινό παράθυρο πάλλεται, πάλλεται το σπίτι ολάκερο,
παραληρούν οι αγγελοπρόσωποι με τα αντία του τίποτα στον χορό,
τωόντι, μεγαλύνουν τον κεραυνό

Δονήσεις, σιβυλλικές, δημιουργία του Λόγιου,
επουράνιο τράνταγμα – αποδέσμευση εκ του πονηρού,
φυσικό φαινόμενο, συνεσταλμένη ενέργεια του θεού,
καλουπωμένη και τεθλασμένη μαρμαρυγή του επιούσιου
βίου των παραπεταμένων και σμπαραλιασμένων, του δρόμου,
του δωματίου, της παγωνιάς και της κάψας του χρόνου
που δεν τσουλάει, μες στην θλίψη και την απόγνωση ενός νου
τωόντι συλλογικού

(απόσπασμα)

Άγγελος Αδαμάκης

(αδημοσίευτο, εμπνευσμένο από το ποίημα “Δυνάμωσις” του Κ. Π. Καβάφη

– το ποίημα του κ. Αδαμάκη περιέχει 14 στροφές, εδώ δημοσιεύονται οι δύο)