ΛΥΚΟΣ ή ΤΟ ΚΕΡΙ
Αργότερα θα πήγαινε να ψάξει.
I.
Η μάνα λένε σκούπιζε
και κάτω απ’ το κρεβάτι
γιατί δεν ήξερε από πού
θα ’ρθεί ο γιος.
~ * ~
II.
Στον φράχτη υπήρχαν κάτι ιτιές
και κοίταζε από κει.
Δεν φαίνεται ο πυρήνας
της καρδιάς που πορφυρίζει.
Μα ο λυπημένος ξέρει
τον σπασμένο.
~ * ~
III.
Μήνες ξυπνούσε με το πούσι
στα μαλλιά, με τις ασήκωτες σταγόνες
της συνήθειας. Τίναζε τις πευκοβελόνες
κι ενώ πετούσε πάνω απ’ τη μηλιά
τους φράχτες και την άδεια χώρα,
κάτι την ακουμπούσε: φιλί από τέτοιο μούσι
ποιος ξέρει εκεί τι γύρευε…
Το ’διωχνε αμέσως απ’ τα χείλη
και να που σούρωνε ο μπαξές κι η γειτονιά
μεμιάς συρρικνωνόταν.
Στη δε πυξίδα απλώνονταν ρωγμές
κι αγκάθια του Χριστού.
Έπεφτε απ’ τα κλαδιά, απονείρευε
σαν να κατέβαινε πηδώντας τα σκαλιά
δυο μέτρα απ’ τ’ οξυγόνο,
και τώρα πράγματι ξυπνούσε
στην άκρη του σπιτιού.
Είχε πατήσει εκεί σε κωνοφόρα
σε πυράκανθους και στ’ άγρια περιβόλια
όπου το σώμα του εμφανιζόταν
πού και πού ως δροσιά.
Μα ακόμα και το τέλειο μένει ημιτελές.
Ανάσαινε βαθιά κι ήτανε πάλι χθες –
χειρότερο απ’ τη μόρα.
Την ξανακένταγε η σουβλιά
και τη γεμίζαν ενοχές.
Η μνήμη διαστελλόταν στην απώλεια.
Κι όσο κι αν έπινε απ’ τον πόνο
αυτό, ποτέ δεν ξεδιψούσε.
Μακριά από μας! Μα είχαν γίνει φίλοι.
~ * ~
IV.
Είχε δεχτεί πως πέθανε.
Αλλά πως θα ’λειπε
και κάθε μέρα!
Ο άγγελος δεν είπε
μια συγγνώμη.
Ο παπαγάλος κοίταζε πονετικά
και δεν μιλούσε.
Είχε κι αυτός
το κλουβί και τα χρόνια
μπροστά του.
Τη νύχτα ακούγονταν
κοντά στις φάκες στα σακιά
τ’ αδιάβαστα ποντίκια.
Εκείνη έψαυε και φίλαγε τυφλά
τις δυο τεφρές του τούφες.
Είχε αγαπήσει
οριστικά…
Μόνο τα ζώα
δεν Τον κρίνουν.
~ * ~
V.
Μπέρδευε λοιπόν το παρελθόν,
το πρωί με τ’ απόγευμα της περασμένης,
τις γάτες με τους γείτονες και τους μιλούσε,
τα τραπεζομάντιλα μ’ επιστολές,
την πάχνη με τον γιο της.
Έτσι, δεν ξαναβγήκε
απ’ την ελπίδα.
Στην κόχη ρόδιζαν φωτογραφίες.
Είχε ικετέψει τον Θεό
για πιο πολλά.
Είχε ικετέψει αυτόν τον Ένα
του ανεξίθρησκου ουρανού.
Μα εντέλει απλώς
καμιά φορά
φουσκώναν
οι κουρτίνες.
© Αλέξιος Μάινας, από το βιβλίο ποίησης:
Προσκόμματα και ποιμαντικές λύσεις
για την κατάβαση της αγέλης στον κάμπο σε περίπτωση αντάρας
(εκδ. Μικρή Άρκτος, 2021)
* Το ποίημα γράφτηκε με θέμα την απώλεια της ζωής ενός παιδιού από συστημικό ερυθηματώδη λύκο (ΣΕΛ).
