Χθες

Άλλη μια φορά μπόρεσε να δει

στο βάθος των ματιών της

ολόκληρη την ίδια πολιτεία

όπως ακριβώς και πριν

πίστεψε τότε

ότι ήταν ο τόπος καταγωγής της

κι έτσι αποφάσισε

να μην αφήσει ποτέ τα μάτια της

ούτε καν στον ύπνο του

κι άρχισε να ζη εκεί

να βλέπει μαζί της τον κόσμο

ναι, θα γίνει ένα με το μέλλον της

και θα μάθει σύνεση επιτέλους

κι επιθυμία μαζί

ήδη κατεβαίνει μέσα της

κι ανεβαίνει σαν γαλήνη.

 

Ο τρόπος του

Θα μπορούσε ασφαλώς να γράφει κάθε μέρα

από νωρίς τα ξημερώματα ως αργά το απόγευμα

αφού έχει τόσα να δώσει στο χαρτί

ναι, για εκείνη μόνο

αλλά ίσως κι αυτό να μην αρκεί

κι έτσι λοιπόν αφήνεται στις λέξεις

στο έλεος των σημασιών

ένας αυτοδίδακτος των συλλαβών

κι ίσως έτσι εντέλει να βρει τον τρόπο

να μην ξεχάσει ποτέ

πόσα της οφείλει

από την πρώτη στιγμή

που έδειξε με το βλέμμα της το δρόμο

για την πατρίδα της ηδονής.

 

 

Ένας τυχερός

Υποσχέθηκε προ πολλού στον εαυτό του

να μην την κοιτάζει στα μάτια

πάνω από πέντε δευτερόλεπτα κάθε φορά.

Άδικος κόπος.

Προχθές είδε ξαφνικά ν΄ ανοίγει η θέα

σ΄ έναν περιποιημένο κήπο

με μια λίμνη στο βάθος δεξιά

σαν πίνακας του φάνηκε του Μονέ

και δεν σκέφτηκε τίποτ’ άλλο

παρά να περπατήσει

να πάρει το πρώτο μονοπάτι

αλλά μπερδεύτηκε

κι έπεσε πάνω της

την αγκάλιασε βέβαια αμέσως

αλλά ήταν κορμός δέντρου

εκτός κι αν έκανε πάλι λάθος

κι είχε προχωρήσει όμως

πολύ βαθιά μέσα της

χωρίς χάρτη και πυξίδα

για να χαθεί συνειδητά

στην ομορφιά.

Γιώργος Βέης