Ο ποιητής διστάζει
Λέει πως η φεουδαρχία ήταν καλύτερη
από τον καπιταλισμό
Κι όταν ρωτώ
πώς ακριβώς είναι καλύτερο
να είσαι σκλάβος παρά
ένα μυρμήγκι που το λιώνουν
οι εργοδότες στη δουλειά
δεν απαντάˑ
δεν έχουμε τα υλικά
να αναλύσουμε σωστά και ταξικά
τις κοινωνίες του παρελθόντος,
λέει.
Κι εγώ σκέφτομαι τα φέουδα
που έχω δει στα όρη της Τουρκίας
στην Ανατολία του 2019,
όπου η γυναίκα δεν τολμά το βλέμμα να σηκώσει
λέξη να πει, αντίρρηση να φέρειˑ
όπου ο κάθε φεουδάρχης
εξουσιάζει γη, αγοράζει
ζωές, πουλάει πρόβατα, αγόρια,
πηδάει κοριτσάκια, παντρεύεται
παιδιά – και κάνει μπίζνες με την Άγκυρα
μέσα από ψήφους και χρυσό
κρατώντας ακέραιο και κραταιό
ένα σύστημα που σκλαβώνει
όχι μονάχα με το χρήμα
μα με τον θάνατο, με δύναμη, με φόβο.
Ο ποιητής διστάζει.
Λέει πως φασισμός είναι το Κράτος
όχι μονάχα μια δεξιά ιδεολογίαˑ
ό,τι σου κάθεται στο σβέρκο,
φασισμόςˑ εκτός αν είναι ένα
με σένα
εκατό τοις εκατό.
Τον ρωτώ
πώς θα επιβίωνε στο κρύο
το αρκτικό αν η Σουηδία
δεν είχε μέριμνα για στέγη και τροφή
για ζέστη κρατική
– αφού έχουμε ήδη απορρίψει
την καπιταλιστική πρωτοβουλία.
Δεν απαντά. Κι εγώ σκέφτομαι
τους μάγους της φυλής
μαντζούνια αντί φαρμάκων
προσευχές αντί χειρουργείων
σηψαιμίες, γάγγραινες
πολυϊατρεία πρωτόγονων προδιαγραφών
που αφήνουν στο έλεος της μοίρας
και της φύσηςόσους αρρωσταίνουν,
ενώ ο κόσμος προχωρά
και μπορεί να γιατρέψει ό,τι σε σκότωνε παλιά
εκτός, φυσικά, από την αδιαφορία.
Ο ποιητής διστάζει.
Μέχρι που ανοίγει η πόρτα
και μπαίνει ένα κορίτσι με παλτό
καμηλό κι ένα πουκάμισο χαρακτηριστικό
που κάπου έχω ξαναδεί
– μα όχι εδώ, στα Εξάρχεια, κάπου αλλού:
σε ένα γιαπωνέζικο κατάστημα
στο κέντρου του Λονδίνου.
Του σφίγγει το χέρι,
τρυφερά το κεφάλι τού χαϊδεύει
κάθεται δίπλα του. Καταλαβαίνω
πού πάει ο δισταγμός του
όταν γράφει ποίηση:
τον κρύβει εκείνη στα μαλλιά της.
Και μένει αυτός
να απαγγέλει δυνατά
για κώλους, πούτσους, μπάτσους
αρχίδια δημοκρατίες που σφάζουν
όσους διαφέρουν και πονούν.
Δεν έχει άδικο. Κι αυτόν η τρυφερότητα
τον έχει σώσει.
Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη
από τη συλλογή της Ημέρες καλοσύνης
εκδόσεις Πόλις, 2023
Το χαρακτικό της προμετωπίδας έχει τίτλο “Στον Πειραιά” και είναι του Αλέξανδρου Κορογιαννάκη (1906-1966).
