Τα δάχτυλά μας είναι κρεμάστρες

Τα δάχτυλά μας είναι κρεμάστρες

κινητό

κλειδιά

λεφτά

καφές.

Προστίθεται η βεντάλια

το κεφάλι μου

το κεφάλι σου

ένα στιλό ενίοτε

κι ένα πλαν μπι.

Τα δάχτυλά μας είναι κρεμάστρες

αν το κεφάλι μου δεν αντέξει.

Τα δάχτυλά μας είναι κρεμάστρες

όταν καμία νύχτα δεν είναι άγια για τους ανθρώπους

όσο κι αν την προσμένουμε.

Τα δάχτυλά μας είναι κρεμάστρες

βρίσκουμε νέες λέξεις για την απουσία

                                                             και τη δειλία

αυτοφροντίδα,

αυτοθεραπεία,

αυτοολοκλήρωση,

αυτάρκεια,

αυταπάτες με φωτάκια λαμπερά,

όπως οι βομβαρδισμοί στην Παλαιστίνη.

Τα δάχτυλά μας είναι κρεμάστρες

σεντόνι που σκαρφαλώνει πάνω μου

με τόση φροντίδα

αγκαλιά που πλάνεψε το σώμα

κι αυτό έλιωσε με τη γενναιότητα που έχει κάθε υποχώρηση.

Τα δάχτυλά μας είναι κρεμάστρες

όσο κι αν τα ενώνουμε

κινητό

κλειδιά

λεφτά

καφές

βεντάλια

το κεφάλι μου

το κεφάλι σου

ένα στιλό ενίοτε

κι ένα σκοινί.

Ευτυχία Κατελανάκη

από τη συλλογή της Λοιπόν,

εκδόσεις Βακχικόν, 2024