“Χλομά βουνά” της Τίνας Κουτσουμπού
«Δεν έχετε ξαναδεί τέτοια ομορφιά κι άγρια φύση. Πελώρια βουνά, πολλά ελατοσκέπαστα και πυκνοφυτεμένα από δένδρα περήφανα, απλώνουν το πράσινο χαλί τους τριγύρω στις κοιλάδες. Κάθετοι βράχοι, σκέτοι γκρεμοί, τα «χλομά βουνά», όπως τα αποκαλούν, γυμνά και φαγωμένα από κάθε ίχνος πρασινάδας, αγέρωχα στέκουν» (σ. 125). Έτσι έβλεπε ο Θέο, δηλαδή ο Θεοντόρ Χρηστομάννος, τον […]
