”kala” της Αν Πεντέρς
Κομμάτια του εαυτού, σπαρμένα στους τέσσερις ανέμους.[1] Το να τοποθετήσει κάποιος το kala στο έστω και ελαστικό περίγραμμα της ποιητικής συλλογής θα ήταν σαν να του στερεί τις πολλαπλές δυνατότητες ανάγνωσης που παρέχει. Για ακόμα μια φορά λοιπόν, θα κρατήσω τις ταμπέλες μακριά από το κείμενο και θα επιχειρήσω να ακολουθήσω όλες τις πορείες που ξεδιπλώνει. […]