Μόνο γλώσσα
Τώρα το έμαθες και εσύ. Δεν είμαι παρά η γλώσσα που χρησιμοποιεί ένας άντρας όταν βλέπει μια γυναίκα. Δίχως τον πόνο των πραγμάτων. Όταν το ήσυχο φως μένει ακίνητο στα μάτια σου. Όταν τα μάτια σου τραβούν όποιο κομμάτι απ’ το στήθος μου αιμορραγεί. Γλιστράω παντού, γλιστράω όπως στα χόρτα το φίδι. Μέσα στα ρούχα, στο ντουλάπι με την ζάχαρη, στο απλωμένο φύλο σου. Προπαντός όταν τυλίγεσαι στον λαιμό μου όταν σκληραίνεις στο λαρύγγι μου, ω! τότε στέκεις όρθιος σε όλα μου τα ξέφωτα, οι μύες της μέρας σε καλούν.
Τώρα το ξέρεις και εσύ. Δεν υπήρξα ποτέ γλώσσα –
μέσα στα χώματα.