
Από το 2021 έρχεται το εξαιρετικό αυτό παραμύθι της Αγγελικής Λάλου που πραγματεύεται το ζήτημα του ψυχολογικού χρόνου αλλά και την επίδραση του έρωτα στην αντίληψή μας για το πέρασμά του.
Πιο συγκεκριμένα, το ρολόι της καρδιάς του κυρίου ΤικΤάκη είναι πολύ ιδιαίτερο και έχει τις δικές του νόρμες! Περνάει από όλες τις εποχές μέσα σε μία μόλις ημέρα, ανάλογα με το πώς θα ξυπνήσει ο ίδιος: «Αν ξυπνούσε ευδιάθετος, τότε οι έξι πρώτες ώρες της μέρας ανήκαν στην άνοιξη, ένιωθε κι ο ίδιος να ανθίζει και να μπουμπουκιιάζει εσωτερικά, και να είναι όλο ενέργεια και χαρά. Αν ξυπνούσε χαλαρός και με διάθεση για διακοπές και τεμπελιά, τότε συντονιζόταν το ρολόι του στο καλοκαίρι».
Έλα όμως που το ρολόι του άρχισε ξαφνικά να αποσυντονίζεται! Αίφνης, ήταν σαν ο χρόνος να έστεκε αναποφάσιστος πολλές φορές μέσα στη μέρα. Οι εποχές μέσα του απορρυθμίστηκαν εντελώς και ο ίδιος πότε ίδρωνε πότε κρύωνε απότομα. Εντέλει οδηγήθηκε σε πλήρη σύγχυση: «δούλευε το βράδυ, κοιμόταν το πρωί, βούρτσιζε τα δόντια το απόγευμα και έτρωγε το πρωινό του τα μεσάνυχτα».
Όμως τι ήταν ικανό να φέρει τόσες και τέτοιες ανατροπές; Μα, τι άλλο; Ο έρωτας! Ο κύριος ΤικΤάκης είχε ερωτευτεί με όλο του το είναι. Και αυτό προκάλεσε το πάγωμα ή τη διακοπή των χρονισμών και των χρονικοτήτων μέσα του. Όπως αναρωτιέται και ο ίδιος στο βιβλίο:
«Αυτό λοιπόν ήταν ο έρωτας;
Αυτό ήταν η αγάπη; Η παύση του χρόνου;
Η προσπάθεια μιας στιγμής να διαρκέσει περισσότερο;»
Κι όμως. Το πάγωμα του χρόνου δεν ήταν αρκετό! Ξαφνικά, οι δείκτες του ρολογιού του άρχισαν να γυρνούν ξέφρενα προς τα πίσω. Πίσω και πίσω, μέχρι τη στιγμή που πρωτοείδε την κοπέλα που ήταν το αντικείμενο του έρωτά του. Αυτή τη φορά όμως, δεν έχασε τη στιγμή. Της χαμογέλασε, της συστήθηκε και της ζήτησε να τη συντροφέψει στη βόλτα της.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, οι δείκτες του ρολογιού του σταμάτησαν. Και ούτε που ξανακινήθηκαν πια! Μα δεν τον ένοιαζε γιατί πλέον δεν τον ενδιέφερε να κοιτάζει την ώρα… Ο χρόνος είχε χάσει ολωσδιόλου τη σημασία του για τον κύριο ΤικΤάκη!
Το γλυκό αυτό βιβλίο, σε θαυμάσια εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσουλιά, απευθύνεται προφανώς σε μεγαλύτερα παιδάκια του δημοτικού που έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται τι σημαίνει έρωτας και μπορούν να καταλάβουν τις σχετικές αναφορές, αλλά και είχαν την ευκαιρία να εμπεδώσουν τι σημαίνει το πέρασμα του χρόνου που άλλες φορές φαίνεται να κυλά απρόσμενα γρήγορα και άλλες φορές απελεπιστικά αργά.
Ο κύριος ΤικΤάκης μυεί τα παιδιά με γλυκό τρόπο στο θαύμα του ευγενικού έρωτα και των δυνατοτήτων του να αλλάξει ολοκληρωτικά τη ζωή ενός ανθρώπου: να αλλάξει δηλαδή όχι μόνο τους βιορρυθμούς του, αλλά και τις προτεραιότητές του για το τι θεωρεί ο ίδιος σημαντικό και τι όχι.
Ο κύριος ΤικΤάκης μαθαίνει στα παιδιά να μετρούν τις στιγμές της ζωής και να αγαπούν τις παύσεις της, κυρίως όμως τους μαθαίνει να αφήνουν χώρο για την αγάπη – αλλά και να τιμούν τις εσωτερικές τους εποχές έτσι όπως εμφανίζονται, χωρίς να τις προσπερνούν γιατί είναι όλες πολύ σημαντικές. Μια τρυφερή ιστορία για τη δύναμη της αγάπης, μπροστά στην οποία ακόμα και ο χρόνος υποκλίνεται!