Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΟΥ ΣΙΣΥΦΟΥ
Συνέβη
ο λόφος
ο πόνος
δεν καταλαβαίνω
Ο λόφος
λόφος
ο πόνος στον μηρό
ο πόνος
ο λόφος
ολοένα πιο απόκρημνος
σέρνοντας το πόδι μου
σέρνοντας τον εαυτό μου
ο πόνος
ο λόφος
ο λόφος
ο λόφος
ο λόφος
Ακουμπώ στον τοίχο
ζητώ βοήθεια
Σιωπή
ο πόνος
η άσφαλτος που με δέχεται
III.-
Βλέφαρα σαν κουρασμένοι γλάροι
τα κύματα συντρίβονται
πετούν
σε άλλον βράχο
συντρίβονται
πάνω στον πόνο
Οι σιωπές σου
συντρίβονται
πάνω στους κουρασμένους
γλάρους μου
V.-
Κάποια μέρα
θα πω την ιστορία
-ανάμεσα στις γραμμές-
χωρίς λέξεις
Κάποια μέρα
το δέρμα μου θα γράψει
ένα νέο αλφάβητο
θα σβήσει την αγωνία τού
«Μια φορά κι έναν καιρό»
Το φίμωτρο θα πέσει
εκείνο
εκείνο της σιωπής
εκείνο που φέρνει τον κόμπο στην ψυχή
Η σπασμένη λέξη
θα βρεις μια ουλή
για να γραφτεί
VII.-
Γύμνια
φορείο αντί για βάθρο
τμήμα επειγόντων αντί για μουσείο
Το σώμα εκτεθειμένο
γυμνό
είμαι πέτρα
είμαι μάρμαρο
όχι
όχι
όχι
Μάρμαρο
– όχι
οι τάφοι είναι από μάρμαρο
Μάρμαρο
– όχι
Είμαι εκτεθειμένη σάρκα
σάρκα ζωντανή
μπροστά στο ψυχρό βλέμμα
Στο ψυχρό
τμήμα επειγόντων
Δεν υπάρχει δύναμη για την
ντροπή
δεν υπάρχει βάθρο
δεν υπάρχει μουσείο
δεν υπάρχει
κάποιος με σκεπάζει με
μια κουβέρτα
ΑΝΩΝΥΜΟ
Διάδρομος νοσοκομείου
ανοικτός πράσινος
ρόμπα
λευκή
χάρτινο νυχτικό
γύμνια
Σώμα εκτεθειμένο
ανώνυμο
βλέμμα χαμένο
Βήματα αντηχούν
μπαμ μπαμ μπαμ μπαμ
το σώμα μου χάνει τη δύναμή του
με κάθε βήμα
μπαμ μπαμ μπαμ
Πράσινος τοίχος
ανώνυμο
δέρμα λευκό
πολύ λευκό
αναπηρικό καροτσάκι
είσαι μόνος… μόνος… μόνος…;
Η ιστορία επαναλαμβάνεται
Déjà vu
Μπορώ
Αντιστέκομαι
Πέφτω
Είσαι μόνος… μόνος… μόνος…;
Μπορώ
Αντιστέκομαι
Πέφτω
Ανώνυμος
διάδρομος νοσοκομείου
ανοικτός πράσινος
Η καρδιά χτυπά
πομ πομ πομ
πομ πομ πομ
Όχι!
Είναι τα ροδάκια του αναπηρικού καροτσιού
πάνω στον γρανίτη
Η καρδιά μου χτυπά
είναι χτύποι;
Τέσσερα, τέσσερα, τέσσερα
αιμογλοβίνη τέσσερα
ή είναι τέσσερα τα λεπτά;
Δεν ξέρω
είναι μόνος;
μόνος
μόνος
μόνος
Johnny Gavlovski
από τη συλλογή του Poemas Químicos (Ποιήματα της χημειοθεραπείας)
(Editorial Diosa Blanca, 2024)
μτφρ. από τα ισπανικά: Παναγιώτα Κοκλώνη
* O Johnny Gavlovski (Τζόνι Γκαβλόφσκι) γεννήθηκε στο Καράκας της Βενεζουέλας το 1960. Είναι συγγραφέας, κλινικός ψυχολόγος και ψυχαναλυτής. Καθηγητής στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Καράκας και λέκτορας σε πανεπιστήμια της Μπογκοτά, του Μπουένος Άιρες, του Κάντιθ, του Μπέργκεν και του Όσλο. Ακαδημαϊκός διευθυντής της Cultura Mundis. Το έργο του ως συγγραφέα περιλαμβάνει μυθιστορήματα, δοκίμια για την ψυχανάλυση και την τέχνη, ποιητικές συλλογές. Πάνω από είκοσι έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα κροατικά και τα σουηδικά. Έχει λάβει εθνικά και διεθνή βραβεία.
