ΑΝΗΜΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

για τον Θοδωρή μου

 «Θέλω ένα “ραγδοφωνάκι”», είπε

ενώ οι μάγοι εσαεί προσέφεραν

στη χάρη Του σμύρνα, λιβάνι και χρυσό.

Το ‘βαλε στα βραχέα, στα μακρά και στα FM.

Ανάμεσα σε ροκ, σε ραπ και γιορτινούς

ήχους χαρμόσυνους, παράταιρη

ξεπήδησε η είδηση, πως:

«…ανάμεσά τους είκοσι τέσσερα παιδιά

στην πάλη με τα κύματα χάθηκαν στο Αιγαίο».

Γύρω μου η θάλασσα, που ‘χε εισβάλει ξαφνικά

μες στο δωμάτιο, αρχίζει να ξερνά μικρά κουφάρια

στους τοίχους, στα ταβάνια, στα πατώματα.

Ο Τζεμάλ, θα πρέπει να ‘ναι συνομήλικος

του Θοδωρή μας, απλώνει ικετευτικά

τα μελαμψά χεράκια του σ’ εμένα,

μα πνίγεται κι αυτός μπροστά στα μάτια μου.

Στο μεταξύ τ΄ άλλα παιδιά,

τελείως ξεκομμένα απ’ τη σκηνή, ανοίγουν δώρα,

παίζουν, γελούν, χορεύουνε

γύρω απ’ το πεθαμένο έλατο

με τις αστραφτερές, εύθραυστες μπάλες.

Τέλειωσε η γιορτή,

η θάλασσα αποτραβήχτηκε μεμιάς

στα όριά της, κι ο Θοδωρής

αποκοιμήθηκε με το «ραγδοφωνάκι» του

αγκαλιά. Η μάνα του τον

απιθώνει τρυφερά

στην ιδιωτική, μικρή του φάτνη.

«Χριστέ μου, φύλαγέ τον!»

Αγγελική Σιδηρά

από τη συλλογή της Silver alert, εκδ. Κέδρος 2016

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!!