Προσεγγίζοντας την αυστηρότητα της ποιητικής τεχνικής της Άπω Ανατολής, εκφρασμένη με την πειθαρχία της μορφής στο ιαπωνικό τάνκα, δύο Καλαματιανές λογοτέχνιδες, δημιουργοί σε διαφορετικά πεδία
Είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι οι μελετητές αποφεύγουν να χρονολογήσουν τα δημοτικά τραγούδια παρόλες τις ιστορικές τους αναφορές, γιατί μεταξύ άλλων κάτι τέτοιο δεν εξυπηρετεί
Η δημοτική ποίηση είναι στα θεμέλιά της μια απεικονιστική ποίηση, αυτό είναι ταυτόχρονα το σημείο αφετηρίας και η βάση για κάθε προσπάθεια προσέγγισης και κατανόησής
Καράβι βγαίνει από τη γη, κι από τον κάτου κόσμο φέρνει στην πρύμη γέροντες, στην πλώρη παλληκάρια, κι απάνου στην κουβέρταν του, ούλο μικρά παιδάκια
Τα δημοτικά τραγούδια μας προσφέρουν αν μη τι άλλο μια λεπτομερή εικόνα μιας ορισμένης (αγροτικής και κλειστής) κοινωνίας, ένα καθρέφτη λεπτών ισορροπιών ανάμεσα σε ανθρώπους
Η οικογένεια αποτελεί το πυρήνα της δημοτικής ποιήσης, τόσο από ανθρωπολογική σκοπιά όσο και από λογοτεχνική. Αυτό που όμως φαίνεται να είναι περισσότερο ενδιαφέρον, είναι