Το ποίημα της Δευτέρας: “Όταν ανθίζουν οι κουμαριές” της Γιώγιας Σιώκου
Όταν δακρύζουν οι κουμαριές Άταφος ανάμεσα στους στίχους ο Πολυνείκης. Φοβάμαι τη βόμβα του υδρογόνου. Την αλαζονεία των ανθρώπων. Το αλύχτημα του προπανίου. Την πετρελαιοκηλίδα φοβάμαι φιλντισένια να ιριδίζει στο αρχιπέλαγος. Οι κουμαριές και τα ελατόδασα δακρύζουν λίγο πριν απανθρακωθούν. Την υπερθέρμανση φοβάμαι του πλανήτη. Τον κρότο των παγετώνων. Του μολυσμένου υδροφόρου ορίζοντα την οργή. […]
