Το ζήτημα της συγκοίμησης απασχολεί πολλούς γονείς και, μολονότι είναι πλέον πιο αποδεκτή πρακτική από ό,τι ήταν στο παρελθόν, σίγουρα έχει κόστος για το ζευγάρι που χάνει ένα σημαντικό μέρος της ιδιωτικότητάς του, ιδίως αν το μωράκι κοιμάται ανάμεσα.
Η Έφη Αργυροπούλου σε αυτό το βιβλίο δεν παίρνει θέση στο ζήτημα, το πιάνει όμως από τη στιγμή που αποφασίζεται ότι είναι καλό το παιδάκι να πάει στο δικό του κρεβάτι. Τι μπορεί να πει λοιπόν η μαμά για να κάνει τα πράγματα ευκολότερα; Αυτό ακριβώς παρουσιάζει το βιβλίο, μέσα από τον φανταστικό διάλογο του 4χρονου Ορφέα που είχε συνηθίσει να κοιμάται στο κρεβάτι των γονιών του και της μαμάς του η οποία, με όλη την υπομονή του κόσμου, του εξηγεί γιατί θα είναι καλύτερο να μάθει να κοιμάται στο δικό του κρεβάτι. Σύντομα πείθεται το παιδάκι και όλα καλά.
Η αλήθεια είναι ότι στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Εγώ κι ο άντρας μου, για παράδειγμα, κοιμόμασταν με τον γιο μας ανάμεσά μας μέχρι που εκείνος έγινε 3,5 ετών και παθαίναμε μώλωπες από τις κλωτσιές. Η δε κόρη μου έκλαιγε με λυγμούς όταν την αφήναμε να κοιμηθεί στο κρεβάτι μόνη της (παρ’ ότι της διαβάζαμε άπειρα παραμύθια) μέχρι τα 7 της και, την πρώτη φορά που πήγε κατασκήνωση, έπαθε κρίση πανικού. Τώρα βέβαια που είναι έφηβη, έτσι και τολμήσουμε να μπούμε στο δωμάτιό της χωρίς να της χτυπήσουμε την πόρτα, μπορεί να εκτοξεύσει ακόμη και πύραυλο με πυρηνική κεφαλή εναντίον μας!
Εν πάση περιπτώσει το βιβλίο, περιέχει επίσης ένα νανούρισμα με QR code που οδηγεί στη μελοποιημένη του εκδοχή, ένα παράρτημα με συμβουλές από την ψυχολόγο – συστημική οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια Αγγελική Καβαλλιεράτου, αλλά και από τη σύμβουλο ύπνου, νευροβιολόγο Ζέτα Γάκη, αλλά και βιωματικά tips της Έφης Αργυροπούλου από την εμπειρία της.
Το ζήτημα είναι σοβαρό και ο καλός τρόπος των γονιών είναι το κλειδί για την αντιμετώπισή του με τον καλύτερο τρόπο. Μολονότι η ιστορία είναι εξιδανικευμένη και η εικονογράφηση της Ευτυχίας Στυλιανέα μάλλον παραπέμπει σε παλιότερες εποχές, το συνοδευτικό υλικό έχει ενδιαφέρον.
Βιβλία σαν αυτό και παρόμοια είναι σημαντικό να υπάρχουν στη βιβλιοθήκη παιδιών και γονιών που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
Χριστίνα Λιναρδάκη
