Σε πρώτη δημοσίευση: “Μοσχοβολά καλοκαίρι” της Κλεονίκης Δρούγκα
Μοσχοβολά καλοκαίρι Το καλοκαίρι άνοιξε για το κοινό μα εγώ ετοιμάζομαι στο γραφείο να πάω με λάμπα ξεκούρδιστη και ψάχνω τυφλά την οδοντόκρεμα στο μπάνιο εκείνη που έχει ουσίες λευκαντικές· κι όσο βουρτσίζω τα δόντια καρύδα μυρίζει και απλώνω στη βούρτσα κι άλλη οδοντόκρεμα κι άλλη και ξάφνου βρίσκομαι σε πλαζ με φοίνικες άμμο λευκή […]
Ένα παιχνίδι με έννοιες και λέξεις (για το βιβλίο “Με δανεικό μολύβι” της Κλεονίκης Δρούγκα)
Το πρώτο που πρόσεξα ως αναγνώστρια στην ποιητική αυτή συλλογή της Κλεονίκης Δρούγκα (“Με δανεικό μολύβι”, εκδόσεις Μανδραγόρας 2024) είναι η δομή. Έξι ενότητες, από τις οποίες η πρώτη και η τελευταία με 3 ποιήματα, οι υπόλοιπες με 7. Και το επόμενο ερώτημα ήταν: υπάρχει επικοινωνία ανάμεσα στα ποιήματα των ενοτήτων, χωρίς στεγανά; Η 4η […]
Σε πρώτη δημοσίευση: “Επιβεβαίωση” της Κλεονίκης Δρούγκα
Επιβεβαίωση (για τον Πέτρο) Για να μη νομίζεις αδίκως ότι δε σε σκέφτομαι ποίημα για σένα γράφω χωρίς ομοιοκαταληξίες -μου μοιάζουν περιττές. Ναι, βέβαια συνέβησαν μικροτραυματισμοί πτώσεις λέξεις τεντώθηκαν με δύσπνοια μα επιβεβαιώνω χαμόγελα […]
Σε πρώτη δημοσίευση “Γυναίκα σε πίνακα μπροστά” της Κλεονίκης Δρούγκα
Γυναίκα σε πίνακα μπροστά Σε πίνακα ζωγραφικής μπροστά τεχνοτροπίας κυβισμού μια υπόσχεση ευτυχίας ώρα την κράτησε σχήματα έγιναν τα μάτια της σχήμα απέκτησε κι αυτή στρόγγυλο σαν τότε που ήτανε παιδί και πεταλούδες κυνηγούσε καμπύλη ως γυναίκα με δέρμα στο χρώμα του δαμάσκηνου πολύγωνο μετά με σφηνωμένο εαυτό καλά μες τις γωνίες τα πόδια της στο […]
Σε πρώτη δημοσίευση: Κλεονίκη Δρούγκα
παιδί μου (αφιερωμένο στον Ηλία και τον Αντώνη) Τις μέρες παιδί μου γίνομαι νάμα δάσος πυκνό να δροσίζεσαι μαζεύω στη χούφτα καλοκαίρια ηλιαχτίδες να φοράς απομακρύνω τα σύννεφα βροχή να μη σε βρέχει απλώνω γελαστές τις θάλασσες κοχύλια ν΄ αγγίζεις σταματώ τη γη να γυρνά μη μου ζαλίζεσαι. Τις νύχτες παιδί μου στ΄ αστέρια […]
Το ποίημα της Μεγάλης Δευτέρας: «Καρφίτσα» της Κλεονίκης Δρούγκα
Καρφίτσα Όχι, Μεγάλη Εβδομάδα δεν τρως κρέας στον καφέ μόνο ρίχνεις γάλα σταυροκοπιέσαι σταυρώνεις τον Ιούδα κοινωνείς με κατάνυξη φοράς σκούρα ρούχα πενθείς. Μεγάλο Σάββατο φρεσκάρεις τα χαμόγελα ντύνεσαι καλά. Ανάσταση! Τινάζεις τα ψίχουλα τις περιττές αγκαλιές εισπνέεις λαίμαργα την έπαρση πίνεις κρασί και το αίμα των άλλων φουσκώνεις το Εγώ σα να φουσκώνεις μπαλόνι. […]
