“ΤΟΡΚΙ ΜΠΑΡ” ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΕΡΓΕΤΗ
Το βασικό ενδιαφέρον που βρήκα στο Τορκί Μπαρ του Νίκου Βεργέτη είναι η ευθεία γραφή, χωρίς πλατειασμούς, που εστιάζει κατευθείαν στο θέμα. Δεν είδα ισορροπία ούτε στη δομή ούτε και στην πορεία της αφήγησης, οι ήρωες ακολουθούν πορείες ασαφείς, ούτε καν τυχαίες. Ως παρουσίες όμως είναι άρτιοι, ο αναγνώστης τους αισθάνεται και τους ακούει. Τους συντροφεύει σχεδόν.
Οι διαφορετικές ιστορίες που εναλλάσσονται και εξελίσσονται παράλληλα δεν λειτουργούν συνδυαστικά ώστε να δώσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα των ανθρώπων μέσα στο χρόνο, αλλά δρουν μάλλον αποσπασματικά, χωρίς ισχυρές συνδέσεις. Προσωπικά δεν βρίσκω θέση στην υβριστική καθομιλουμένη σε ένα λογοτεχνικό κείμενο, όχι ακόμα τουλάχιστον, και το Τορκί Μπαρ δεν είναι αυτό που θα μου αλλάξει γνώμη. Για να γράφει κανείς όπως ενδεχομένως θα μιλούσε εκνευρισμένος σε φανάρι στην Κηφισίας με κίνηση, πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος, να υποστηρίζει την πλοκή ή έστω τους ήρωες με κάποιον απαραίτητο τρόπο. Δεν συμβαίνει τίποτε από αυτά, αντίθετα είναι εκφράσεις που βαραίνουν το κείμενο.
Υπάρχει τρυφερότητα και ενσυναίσθηση, υπάρχει εν λευκώ αποδοχή του Άλλου ως οντότητα και επίσης αποδοχή της ζωής όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να ήταν. Δεν είναι αυτονόητο αυτό, και οι ήρωες το επιτυγχάνουν πλήρως. Στέκονται στα πόδια τους, όπως προσπαθούμε να κάνουμε όλοι.
Κρις Λιβανίου
Τα graphic novel τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν συναντηθεί με ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, καθώς έχει αναβαθμιστεί η λογοτεχνική τους αξία. Έτσι και το συγκεκριμένο graphic novel, που αποτελεί ουσιαστικά μια περιληπτική βιογραφία, καταφέρνει να τηρήσει την υπόσχεση της γνωριμίας του μεγάλου μαθηματικού με το ελληνικό κοινό μέσα από απλά, ασπρόμαυρα σκίτσα, αντιπροσωπευτικά του Pan Pan (κατά κόσμον Παναγιώτη Πανταζή), και μια εξίσου απλή, γραμμική αφήγηση της ενδιαφέρουσας ζωής του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή.
Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, που η πένα του γεμίζει τα συννεφάκια με τα λόγια στο graphic novel, έχει ασχοληθεί με τον μαθηματικό σε δύο ακόμη βιβλία και έχει διεξάγει έρευνα για τη ζωή του. Πρόκειται για μια έρευνα που τον έφερε μπροστά στην κόρη του Δέσποινα, από την οποία προσπάθησε να ανακαλύψει πτυχές του χαρακτήρα του. Καλή η προσπάθεια και ο αναγνώστης αποκομίζει μια αρκετά καλή εικόνα της ζωής του Καραθεοδωρή, αλλά και της προσωπικότητάς του, η οποία αδιακρίτως εμφορείτο από αγάπη για την Ελλάδα, στην οποία ολοένα επέστρεφε πέρα από (και ενίοτε ενάντια σε) προσωπικές φιλοδοξίες και δυνατότητες ανάδειξης.
Μολονότι λιτό, το graphic novel καταφέρνει να δώσει το στίγμα της εποχής στην οποία αναφέρεται (ο Καραθεοδωρή έζησε μεταξύ 1873 και 1950), αλλά και των προσωπικοτήτων με τις οποίες ήρθε σε επαφή ο μεγάλος μαθηματικός, σκιαγραφώντας με αρτιότητα, καίτοι περιεκτικά, την πορεία της ζωής του.
Χριστίνα Λιναρδάκη