
Σε πρώτη δημοσίευση: “Ο ποιητής με το ψάθινο καπέλο” της Ολυμπίας Θεοδοσίου
Ο ποιητής με το ψάθινο καπέλο Ο ποιητής περπατούσε καταμεσής του φόβου του, μ’ ένα καπέλο ψάθινο και μ’ ένα φθαρμένο βιβλίο στο χέρι. Σκεφτόταν
Ο ποιητής με το ψάθινο καπέλο Ο ποιητής περπατούσε καταμεσής του φόβου του, μ’ ένα καπέλο ψάθινο και μ’ ένα φθαρμένο βιβλίο στο χέρι. Σκεφτόταν
THE PAIN LAND Ο αρίφνητος πόνος που καθημερινά ασπαζόμαστε – ομοτράπεζοι και ομόκλινοι – είναι αυτός ο ίδιος που μας βγάζει απ’ τον λήθαργο του
Μόνο γλώσσα Τώρα το έμαθες και εσύ. Δεν είμαι παρά η γλώσσα που χρησιμοποιεί ένας άντρας όταν βλέπει μια γυναίκα. Δίχως τον πόνο των πραγμάτων.
Τιτανομαχίες Τρέχει μέσα σου άτσαλο μικρό παιδί Ρίχνεται στον τοίχο και γελά Με το βλέμμα του πετά μακριά Πάει να κλείσει στη μικρή του χούφτα
The body was left in situ until the specialists arrived. In situ: In και αφαιρετική του λατινικού situ. Tης θέσης του τόπου της τοποθεσίας της
Άλλο Κιότο άλλο Κιάτο Τα καλοκαίρια προδίδουν τις αδυναμίες μου. Η ζέστη με αποδομεί κι ο φετινός Ιούλιος με έχει ξεμπροστιάσειˑ γιατί ενώ