ΑΝΑΛΗΨΗ

Έγινε νησί απελπίστηκε

σωρός από σκοτάδι

ξεδίπλωσε τον εαυτό του έξω απ’ την πόρτα

τώρα μπορεί να δει ολόκληρο τον εαυτό του

φεύγει ψάχνει επιστρέφει

κρατά φακό φωτίζει το τρύπιο του καπέλο

βρίσκει το ρολόι, ρολόι τσέπης γίνεται χρόνος

πατά στη ζυγαριά μετρά θερμοκρασία

τον βρίσκει κι από χιόνι πιο ελαφρύ παράξενο

η θάλασσα γύρω του έχει δίχτυα ο βυθός

σφουγγάρια κι η νύχτα κόκκινους αγγέλους

μια σωματική ανάμνηση που λιώνει τον κυκλώνει

δελφίνια ψάρια στα βαθιά κι ένα άλογο λευκό

καλπάζει χρόνια

από πού ήρθε; Πού πηγαίνει;

 

Στον επόμενο τόνο η νύχτα πίνει οινόπνευμα

μασάει νικοτίνη

ντύνεται πουλί πετά

κλείνει τα μάτια

είναι παντού

βρέχει φωτιά

κι αστέρια

 

 

HIMMELFAHRT

Er wurde eine Insel verzweifelte sich

ein Haufen aus Finsternis

breitete sein Selbst aus außerhalb der Tür

jetzt kann er sich im Ganzen sehen

geht weg sucht kehrt zurück

hält eine Taschenlampe beleuchtet seinen gelochten Hut

findet die Uhr, die Taschenuhr wird Zeit

tretet auf die Waage messt die Temperatur

findet sich leichter noch als den Schnee komisch

das Meer um ihn ist voll Fischnetze der Meeresgrund

Schwämme und die Nacht rote Engel

Eine schmelzende Körpererinnerung kreist ihn ein

Delphine Fische in der Tiefe und ein weißes Pferd

goloppiert jahrelang

woher kam es? Wohin schreitet es?

 

Beim nächsten Ton trinkt die Nacht Alkohol

kaut Nikotin

verkleidet sich in Vogel fliegt

schließt die Augen

ist überall

es regnet Feur

und Sterne

 

Έφη Καλογεροπούλου

από τη δίγλωσση συλλογή Λέξεις αιχμηρές σαν πρόκες | Wörter spitz wie Nägel

εκδ. Ρώμη, 2021 – σε μετάφραση προς τα γερμανικά Κατερίνας Λιάτζουρα