Η Πέτρα Ζιστ (Petra Žišt) είναι απόφοιτος της Σχολής Εθνολογίας και Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου της Λιουμπλιάνας. Ενδιαφέρεται για ανθρώπους και μέρη, αγαπά με πάθος να μαθαίνει ξένες γλώσσες, λατρεύει τη λογοτεχνία και την ποίηση, αλλά και τη φωτογραφία, το βίντεο και την τεχνική μπατίκ. Το 2014 κέρδισε το βραβείο στο Φεστιβάλ Λογοτεχνίας Νέων Urška και ένα χρόνο αργότερα δημοσίευσε την πρώτη συλλογή ποιημάτων της με τίτλο Batik Grafit.

Τα ποιήματα που παρατίθενται εδώ προέρχονται από το βιβλίο Ανθολογία νέων Σλοβένων ποιητών (εκδόσεις Βακχικόν, 2018) και είναι σε μετάφραση της Αγγελικής Δημουλή.

MOURIR D’AMOUR

mourir d’amour

οι αποχαιρετιστήριες κινήσεις μας γίνονται μέσα από ένα φράγμα

d’amour mourir

το φράγμα κινείται μέσω του αποχαιρετισμού μας

murir d’amur

ο τοίχος εξαφανίζεται για να μπορέσει να πεθάνει η αγάπη

d’amur murir

η αγάπη πεθαίνει έτσι ώστε ο τοίχος να μπορέσει να εξαφανιστεί

murir damur murirdamurirdamurirdamur

τα γνώριζαν όλα αυτά,

ότι η αγάπη και ο θάνατος συγκρούονται

πεθαίνω για την αγάπη

και η αγάπη με πεθαίνει

και η αγάπη τελικά πεθαίνει.

Πρώτα θα πεθάνω εξαιτίας αυτής

και στη συνέχεια εκείνη θα πεθάνει.

 

 

ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΚΟΡΔΟΝΙΑ

σε ανεστραμμένες μπότες,

ταξίδι επάνω τους

δεσμευμένες σκέψεις,

μια στροφή, ένα άλμα, σε backflip,

τα κορδόνια των αφυδατωμένων καρπουζιών,

τα κινούμενα νερά των χρωματισμένων πτηνών,

καταστροφές, καταφάσεις, οσφρήσεις, καταπιεστές.

Παίζουμε καταστολές

μέχρι το τέλος των κτιρίων, άγνωστα ρέματα

από εμετό ευχών.

Ας τους ιδρώσουμε στο τροπικό ηλιοβασίλεμα

συρόμενοι υφαντές των φθαρμένων δακτυλίων.

Εξατμίστε τα πάθη μας στα ύψη,

αφήστε τα να πέσουν με το χιόνι στο έδαφος,

γλείψτε γλείψτε το παγωτό από

τριπλή γεύση και στάνταρ.

Τα χέρια είναι πολύ γλυκά

για να γλιστρήσουν στην οθόνη.

Σπάστε τη γλυκιά οθόνη

σα μια σοκολάτα σε φίλους

και αγαπήστε τους.

 

 

[ΑΤΙΤΛΟ]

Καθώς κάθεσαι

η σιλουέτα της πεταλούδας

που θέλεις να διατηρήσεις

με όλα της τα χρώματα

και τα σχέδια

αποτυπώνεται πάνω στο ύφασμα.

Κερώνεις

ό,τι δεν έχει πιει από τα λουλούδια

και ό,τι οι μέλισσες θα έπαιρναν

στην κυψέλη τους.

Τότε συνειδητοποιείς ότι

όλα εξαρτώνται από αυτό το κερί

που κρατά τα πράγματα μαζί

και παράγει φως.

 

 

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΟ ΚΡΥΟ

Γεννήθηκα στο κρύο και στο πρωί,

είμαι στα πιο όμορφά μου στο κρύο και στο πρωί.

Και τη νύχτα.

Και στο πλάι του.

 

Πέτρα Ζιστ

Μτφρ.: Αγγελική Δημουλή