“Νυχτερινό στη Γαλλία” του Fabio Stassi
Ο Fabio Stassi έχει το μαγικό χάρισμα να μιλά για στενάχωρα πράγματα με απαλότητα, μετατρέποντας με τον όμορφο τρόπο του τις όποιες πυρκαγιές σε τρυφερό, τρεχούμενο νερό. Έτσι και σε αυτή την πιο πρόσφατη νουβέλα του, που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ίκαρος σε μετάφραση Δήμητρας Δότση, ξανασυναντάμε τον γνωστό μας ήρωα Βίντσε Κόρσο, βιβλιοθεραπευτή […]
Μικρές ανθρώπινες στιγμές αλλά, φευ, εφήμερες (για το βιβλίο “Μπάουμγκάρτνερ” του Πολ Όστερ)
Διαβάζω τις τελευταίες μέρες το τρυφερό και νοσταλγικό, συνάμα, μυθιστόρημα Μπαουμγκάρτνερ (Baumgartner, 2023, στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, 2024) του αμερικανού Πολ Όστερ (Paul Auster, 1947-2024) που αριθμεί λίγο πάνω από διακόσιες σελίδες. Στην ουσία πρόκειται για μια εξιστόρηση των πολυποίκιλων ανθρώπινων ταλαιπωριών και των ταπεινώσεων του γήρατος. Σχεδόν δέκα χρόνια μετά τον θάνατό […]
“Απόπειρες φόνου” του Τζανετή Σταυράκη
Οι εκδόσεις Βακχικόν συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν με την έκδοση έργων νέων, κυρίως, δημιουργών. Το σχόλιο ετούτο με αφορμή τις ‘Απόπειρες φόνου’ που κυκλοφόρησαν πρόσφατα με συγγραφέα τον Τζανετή Σταυράκη. Στο εσώφυλλο του βιβλίου, παρέχονται στον αναγνώστη κάποια πληροφοριακά στοιχεία και άγνωστες λεπτομέρειες για το βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα. Γεννημένος στο Μόλυβο της Λέσβου (δεν […]
“Ιπποπόταμοι συντροφιάς” του Γιάννη Μακριδάκη
Με τον ευφάνταστο τίτλο “Ιπποπόταμοι Συντροφιάς“ κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2024 από της εκδόσεις της Εστίας η τελευταία νουβέλα του Γιάννη Μακριδάκη, ελκύοντας ήδη από το εξώφυλλο το αναγνωστικό ενδιαφέρον. Ο τόπος όπου εκτυλίσσεται η ιστορία του, ποιος άλλος από τη Χίο, εκεί όπου ο Μακριδάκης ζει και καλλιεργεί τη γη της, δηλώνοντας πιότερο αγρότης […]
Τα σφηνάκια του Γενάρη τον Φεβρουάριο (για τρία δοκιμιακά βιβλία)
Δοκιμιακής φύσης είναι τα βιβλία που περιέχουν τα σφηνάκια αυτού του Γενάρη. Ο Καρυωτάκης στις μέρες μας. Ήχοι και απόηχοι από τη ζωή και το έργο του των Ευσταθίας Δήμου και Χρύσας Φάντη Δύο εμβριθείς μελέτες περιλαμβάνει το μικρό αυτό βιβλιαράκι που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Σμίλη το 2024. Η Ευσταθία Δήμου ασχολείται μάλλον με […]
Ο κέντρωνας του Κώστα Βούλγαρη (για την “Ποιητική του αρχείου” του Κώστα Βούλγαρη
«Τούτα τα μικρόσωμα κομμάτια/ με τον ηρωισμό της στιγμής»[i] Το δίτομο έργο του Κώστα Βούλγαρη «Η ποιητική του αρχείου. Τα κείμενα για τα βιβλία του αφηγούνται», τόμος Α΄ (2001-2015) και τόμος Β΄ (2016-2023), εκδόσεις Βιβλιόραμα 2024, τέμνει το τοπίο της τέχνης και της κριτικής, σκάπτει την οδό της γνώσης. Οι δύο τόμοι ενσωματώνουν την […]
“Στραβό αλέτρι” του Ιταμάρ Βιέϊρα Ζούνιορ
Ο Ιταμάρ Βιέϊρα Ζούνιορ γεννήθηκε το 1979 στο Σαλβαδόρ της πολιτείας Μπαΐα στη βορειοανατολική Βραζιλία. Σπούδασε Γεωγραφία και είναι κάτοχος διδακτορικού στις Εθνοτικές και Αφρικανικές σπουδές. Η έρευνά του επικεντρώθηκε στη διαμόρφωση των κοινοτήτων Κιλόμπο στην ενδοχώρα της βορειοανατολικής Βραζιλίας. Από τον 16ο ως και τον 19ο αιώνα χιλιάδες φυγάδες σκλάβοι κατέφυγαν σε ακατακοίτητα μέρη […]
«Σίεζ Σιεζίμον; Νουβέλα σε 4 πράξεις» της Έλενας Ακανθιάς
Μια σουρεαλιστική ανατομία της σύγχρονης ανθρώπινης συνείδησης είναι η νέα νουβέλα της Έλενας Ακανθιάς «Σίεζ Σιεζίμον; Νουβέλα σε 4 πράξεις» που εκδόθηκε το 2024 από τις εκδόσεις ΑΩ. Ο τίτλος «Σίεζ Σιεζίμον;» – μια φράση που φαίνεται να προέρχεται από παραμορφωμένα γλωσσικά παιχνίδια – λειτουργεί ως κεντρικό σύμβολο της νουβέλας. Πρόκειται για μια εμπνεόμενη από […]
Έρωτας και μυστήριο στο μυθιστόρημα “Μήπως είδαμε το ίδιο όνειρο;” της Χαράς Νικολακοπούλου
Έμπλεο έρωτος και μυστηρίου το μυθιστόρημα της Χαράς Νικολακοπούλου, «Μήπως είδαμε το ίδιο όνειρο;», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη πόλη (2024). Γραμμένο με γλώσσα γλαφυρή και χιούμορ, συνδυάζει την ερωτική με την υπαρξιακή αγωνία, το αστυνομικό με το gothic, ενώ διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Ο κεντρικός χαρακτήρας, η Βέρα Καλογερά, είναι συγγραφέας. […]
Το bonsai της Δευτέρας των Φώτων: “Ο μικρός Ιανουάριος” του Αλέξανδρου Βαλκανά
Το πρωί ταξίδευα με τον μικρό Ιανουάριο. Καθόταν απέναντί μου στο μετρό, η μητέρα του φορούσε κόκκινα, εκείνος μόλις που έφτανε ως το παράθυρο. Σε κάθε στάση ζητούσε να μάθει τι έλεγε η ηχογραφημένη γυναίκα που με τόση προσήλωση αφουγκραζόταν. Η κόκκινη μητέρα του απαντούσε κι εκείνος επαναλάμβανε το όνομα της στάσης, φρέσκες, ολοκαίνουριες έβγαιναν […]
