“Γένεσις” του Βαγγέλη Μπέκα
Η Γένεσις του Βαγγέλη Μπέκα (εκδόσεις Ψυχογυιός, 2024) επιφυλάσσει αδυσώπητο ρυθμό εξελίξεων, αμείωτη αγωνία μέχρι το τέλος και αναπάντεχες τροπές. Κάποια ζητήματα, όπως αυτό των παλαιών δυναστειών που εξουσιάζουν τους μικρούς τόπους σαν φεουδάρχες μιας άλλης εποχής αλλά και εκείνο της μαφίας μπορεί να μοιάζουν κάπως κλισέ είναι όμως μάλλον αναμενόμενα σε τέτοιου είδους μυθιστορήματα. […]
Σε πρώτη δημοσίευση “Γιορτή” της Κίας Φιλιππίδου
Γιορτή Μικρό και λευκό, δεν το γνωρίζω, ξέρω μόνο την πλάτη του, το βέλασμά του. Περπατάει και τα τέσσερα ποδαράκια φαίνονται να παραπαίουν, πετιούνται λίγο μακριά από το σώμα του. Ακόμη δεν έχει μάθει να στηρίζεται καλά. Το κεφάλι κοιτάζει ψηλά και μπροστά, προς ένα εμπόδιο που υψώνεται, αλλά δείχνει έτοιμο να πέσει, να το […]
Αλήθειες που πονάνε (για την “Ανθολογία ελληνικής κουήρ ποίησης”)
Μια περίπτωση συλλογικής γενναιότητας και αλήθειας, όπως η Ανθολογία ελληνικής κουήρ ποίησης, είναι σπάνια. Λυπάμαι πολύ που άργησα τόσο να τη διαβάσω (εκδόθηκε πέρυσι) – όπως και πολλά ακόμη βιβλία, εξαιτίας προσωπικών δυσκολιών που ξεκίνησαν από την περασμένη και συνεχίστηκαν – συνεχίζονται – και στη φετινή χρονιά. Η Ανθολογία μου θύμισε σε ειλικρίνεια και διάθεση […]
Σε πρώτη δημοσίευση: “Ο ποιητής με το ψάθινο καπέλο” της Ολυμπίας Θεοδοσίου
Ο ποιητής με το ψάθινο καπέλο Ο ποιητής περπατούσε καταμεσής του φόβου του, μ’ ένα καπέλο ψάθινο και μ’ ένα φθαρμένο βιβλίο στο χέρι. Σκεφτόταν τον πόνο του ανθρώπου και των πραγμάτων, θρηνούσε την ονειροπόλα ψυχή, έπαιρνε κουράγιο από λιγομίλητα χαμόγελα, πίσω από τις σκιές έφτυνε την χολή κάποιου λησμονημένου έρωτα, άφηνε το σώμα του […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Εκείνος και εκείνη” του Γιώργου Κουτούβελα
Εκείνος και εκείνη Κάθονται αντικριστά στο τραπέζι. Ανάμεσά τους στέκει ένα ψηλόλιγνο ποτήρι. Η φέτα πορτοκαλιού μέσα στο ποτήρι έχει ρουφήξει τόσο κρασί ώστε θυμίζει περισσότερο κομμάτι από ντομάτα, και το κρασί, μοιάζει με νερό χρωματισμένο απ’ τους χυμούς της. Έτσι ξεχωρίζουν οι πραγματικά αγαπημένοι από τα άλλα ταίρια. Ζώντας ο ένας μες στον άλλον […]
Σφηνάκια του Νοέμβρη (τρία βιβλία)
Βρήκαμε ένα καπέλο του Jon Klassen Το Βρήκαμε ένα καπέλο αποτελεί το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της τριλογίας των καπέλων του Jon Klassen. Στην ιστορία πρωταγωνιστούν δύο χελώνες οι οποίες περιπλανώμενες στην έρημο βρίσκουν ένα καπέλο. Το δοκιμάζουν και οι δύο και θεωρούν ότι το καπέλο τους ταιριάζει πάρα πολύ. Ωστόσο, υπάρχει ένα οφθαλμοφανές πρόβλημα. Αυτές […]
Το ποίημα της Δευτέρας: “Ζήτημα ερμηνείας” της Μαρίας Σύρρου
Ζήτημα ερμηνείας Μην τις παίρνεις στα σοβαρά τις λέξειςˑ ερμηνεύουν και ερμηνεύονται. Να εμπιστεύεσαι μονάχα τους αναλλοίωτους ήχουςˑ τον παφλασμό, το κελάρυσμα το θρόισμα και την αστραπή το βρυχηθμό, το κελάδισμα – το θρήνο της αλκυόνας, ας πούμε και το προμήνυμα της κουκουβάγιας. Κι αυτό που τώρα σου γράφω μην το εμπιστεύεσαι, όχιˑ γιατί δεν […]
3η Διαλεσχική Συνάντηση – Συνέντευξη της Ρένας Σαμαρά-Μάινα στο στίγμαΛόγου
Τρία χρόνια τώρα οι Λέσχες Ανάγνωσης, εκτός από την διάδοση της φιλαναγνωσίας, έχουν προχωρήσει και σε μια ακόμη πανελλήνια σημαντική δράση με στόχο την γνωριμία των μελών των λεσχών ανά την Ελλάδα αλλά και τη σύσφιξη των σχέσεών τους. Το εγχείρημα ξεκίνησε με πρωτοβουλία Λεσχών από Κομοτηνή, Αθήνα και Θεσσαλονίκη: Λέσχη Ανάγνωσης Φιλαναγνωσίας Κομοτηνής, Λέσχη […]
Τα ποιήματα αυτής της Δευτέρας είναι της Ιουλίας Τολιά
[άτιτλα] Δεμένη στον κάβο η βαρκούλα. Τραβούσα το σκοινί κι επιβιβαζόμουν. Με την πλάτη στραμμένη στη στεριά στην πλώρη καθισμένη στύλωνα το βλέμμα στα ανοιχτά. Τα κύματα λίκνιζαν τη μικρή λέμβο. Νόμιζα πως ξανοιγόμουν στα βαθιά. Από τότε μου έγινε συνήθεια. Να ταξιδεύω ακίνητη. * Δεν αντιστέκομαι στο κάλεσμά της Κι ας ξέρω πως ανάμεσα […]
Μετάφραση: Amarjit Chandan
Στον Άμαρτζιτ Τσάνταν τρέφω ιδιαίτερη αγάπη, γιατί η δική του ήταν η πρώτη ποιητική συλλογή που μετέφρασα, το Φόρεσέ με (εκδόσεις Μανδραγόρας, 2014) – από κοινού με τον (εκλιπόντα πια, θείο μου) Ανδρέα Πιτσιλλίδη. Πριν από λίγες μέρες, μου έστειλε ένα παλιό του ποίημα που του υποσχέθηκα ότι θα μεταφράσω και θα δημοσιεύσω εδώ. Το […]