
“Η άκρη του Αυγούστου” της Μαρίας Βλάχου
Η ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Ο Αύγουστος γέρνει στην άκρη του ξεβαμμένος δεν λέω λέξη μια άτυπη μελαγχολία με πλακώνει θα κάνω φασαρία
Η ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Ο Αύγουστος γέρνει στην άκρη του ξεβαμμένος δεν λέω λέξη μια άτυπη μελαγχολία με πλακώνει θα κάνω φασαρία
ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ Το ξανθό παλικάρι του καλοκαιριού έχει μια γαλανή γραμμή πάνω στο λείο μέτωπο. Στα καστανά του μάτια κρατάει τις αχτίδες του ήλιου μισοκλείοντας
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΣΗΜΑΙΑ “Ορκίζομαι πίστη στη σημαία” – Τον σύρανε γδυτό Μέσα απ’ τους λασπωμένους δρόμους. ‘Λαφρόμυαλο ένα αγόρι μαύρο! Και ποια η
Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ …Οι σκέψεις σου είναι διάφανες όπως εσύ η ίδια Στην επιφάνειά των πλέχουν χίλιες μικρές πομφόλυγες Περιέχουν το πεντάσταγμα της απαλής
ΠΕΜΠΤΟ […] Σκέπτομαι τους δεκατρείς της ολιγαρχικής ισότητας (Μπαλζάκ) πέραν του καλού και του κακού με κέντρο βαρύτητας την κρυφή αγάπη, την απίθανη ομάδα στη
ΑΝΑΛΗΨΗ Έγινε νησί απελπίστηκε σωρός από σκοτάδι ξεδίπλωσε τον εαυτό του έξω απ’ την πόρτα τώρα μπορεί να δει ολόκληρο τον εαυτό του φεύγει ψάχνει