
Το ποίημα της Δευτέρας “Ποίημα” της Louise Glück
ΠΟΙΗΜΑ Η μέρα και η νύχτα έρχονται χέρι με χέρι σαν ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που στέκονται μόνο για να φάνε άγρια μούρα από
ΠΟΙΗΜΑ Η μέρα και η νύχτα έρχονται χέρι με χέρι σαν ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που στέκονται μόνο για να φάνε άγρια μούρα από
Το νεύμα Μη φανταστείς πολλά Μια αμμουδιά, ένα λευκό βραχάκι το γαλάζιο να συναντά το γαλάζιο Μη φανταστείς πολλά Ο ένας της δείκτης ήταν που
Επισκέπτες ποτέ δεν σε άκουσα, μητέρα πάντα μιλούσα σε αγνώστους όταν στεκόμουν μπροστά στον καθρέφτη το ξημέρωμα τους άφηνα να εισχωρούν στο δωμάτιο πατώντας στις
Ασυνήθιστες ικανότητες, 1 Ένα παιδί σηκώνεται στις μύτες των ποδιών κρυφοκοιτώντας πέρ’ από την ηλικία του να δει πόσα στο μέλλον συναθροίστηκαν θηρία. Ασυνήθιστες
ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ Μασουλάει μια ξινισμένη προσευχή για τον άδικο θεό που αύριο θα τη θανατώσει. Ιβάν Γκολ, “Το μέτρο του θανάτου”, μτφρ. Επ. Γονατάς Θα
[άτιτλο] Ένα κάτι πιο αργά σιωπές και παροράματα καταπίστευμα η ζωή μου ένα σωρό παροπλισμένα δρομολόγια απ’ το εδώ στο τίποτα σε κάτι ημιθανή αστικά