Επέστρεψε. Με μια ετοιμόρροπη αποσκευή κι ένα σπασμένο τηλεσκόπιο στον ώμο. Τον περίμεναν κάτι γερασμένα παιδιά. Κάποιοι έλειπαν. Τους επισκέφθηκε στο κοιμητήριο. Στους κήπους μόνο
ΞΕΝΥΧΤΙ Ταΐζεις το παιδάκι λίγο λίγο το ψωμάκι κι έτσι όπως προσφέρεις φωτίζεσαι και το φως καίει σιγά σιγά τις παιδικές σου αναμνήσεις. Μαριγώ Αλεξοπούλου
MIA ΦΟΡΑ Σε ένα τραμ που χώλαινε μας στρίμωχνες Σάββατα, Κυριακές ολόκληρες να χαζεύουμε τους άλλους Με νερό και φθηνούς ψαλμούς για κολατσιό Διασχίζαμε την
ΤΙ τι σκοτεινό ποτάμι η μνήμη για να πνιγείς ή ν’ ανασάνεις ν’ απλώσεις ένα χέρι στο κενό τι μουσική πάνω στους τάφους και τι
ΩΔΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΥΔΙΤΕΣ (Λόρδου Μπάιρον)* I. Νέοι κι αγέρωχοι στη θάλασσα τραβούν, Πνιγμένη η Λευτεριά τους μες στο αίμα, Κι εμείς, κι αυτοί
ΚΙ ΑΦΗΣΑ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΕΞΗ Άλλαζα τη σειρά των γραμμών. Άλλαζα τη σειρά των λέξεων. Άλλαζα τη σειρά των στροφών. Πρόσθετα, αφαιρούσα λέξεις, προτάσεις, ολόκληρες
