
«Κρέμα νυκτός» της Κούλας Αδαλόγλου
ΚΡΕΜΑ ΝΥΚΤΟΣ Ερχόταν πρώτα η μυρωδιά κρέμα νυκτός κι ύστερα έμπαινε η ίδια, η μαμά. Τώρα πηγαίνω κι εγώ για ύπνο με
ΚΡΕΜΑ ΝΥΚΤΟΣ Ερχόταν πρώτα η μυρωδιά κρέμα νυκτός κι ύστερα έμπαινε η ίδια, η μαμά. Τώρα πηγαίνω κι εγώ για ύπνο με
ΜΕΤΑΜΟΡΦΙΣΜΟΣ Ετούτη ‘δω είν’ η θάλασσα; Ο ήρεμος τούτος κόρφος ο απαθής, Σαν την καρδιά Μαγδαληνής μεταστραφείσας γαληνός – Ή μήπως τούτο
Ένας παρατηρητής του κόσμου που διαρκώς διαπιστώνει τη σαθρότητα η οποία κρύβεται κάτω από την καλογυαλισμένη (not) επιφάνειά του: αυτό είναι με
ΙΚΕΣΙΑ Σαν τις Αναστάσιμες μελωδίες έμοιαζε ο ήχος από τα τύμπανα καθώς τ’ απαλά του χέρια τελετουργικά τα χτυπούσαν. Κείνη την ώρα
ΑΜΦΙΒΙΑ ΤΕΡΑΤΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΟΥΛΟΥ Τα σαράντα κείμενα που απαρτίζουν τα Αμφίβια τέρατα κινούνται σε περισσότερες από μία κατηγορίες αφήγησης: διηγήματα στην συντριπτική τους
Ο Κωνσταντίνος Παπαχαράλαμπος, στη νέα του συλλογή Ζεστό σώμα, σπρώχνει την ποίησή του σε εκείνο το πεδίο που βρίσκεται πέρα από τη
Ο ΔΡΟΜΟΣ Ο ουρανός είναι ένας άλλος δρόμος με μυριάδες οδοδείκτες, που αποπροσανατολίζουν τον κάθε οδοιπόρο. Ο ουρανός είναι ένας άλλος
Τον Φιλέα Τετράζη, ή μάλλον τον Λύσανδρο Αντωνόπουλο, τον γνωρίζω επί περισσότερα από δέκα χρόνια. Είναι θετικός άνθρωπος με στιβαρότητα χαρακτήρα, όμως
ΜΑΣΚΑΡΕΜΑΤΑ Έλιωσες το σαπούνι πάνω σου, αυτό το πράσινο, του λαδιού του περσινού, μήπως και εξουδετερωθεί η μυρωδιά σου. Πώς αλλιώς σε
«ΜΥΘΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΤΕΚΑ ΠΛΗΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΑ ΠΕΖΑ» ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΤΕΧΛΕΜΕΤΖΗ Σε ένα μεικτό εγχείρημα που αντλεί από τη μυθολογία αλλά και την
45 ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ Αρκούσε ο χώρος για ενδιαίτημα. Έστησε το σπιτικό όπως στην έκθεση ειδών οικίας όλα τα χρειώδη υπήρχανε εδώ να’
ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΙΣ Ατσάλινο βέλος καταυγάζει ασημένιο και βιολετί-φωτεινό, υπόκωφος ήχος, αχός ζοφερός εισβάλλει στο απάγκιο κατατρύχει τους χαμερπείς καθωσπρέπει, αιδημοσύνη σκορπά η ηχώ