Από το ζωογόνο οξυγόνο στο αβίωτο ά-ζωτο (για τη συλλογή «Οξυγόνο δύο» της Ελένης Γαλάνη)
Έχω ήδη τεκμηριώσει, από τις προηγούμενες συλλογές της, τη δεινότητα της γραφής της Ελένης Γαλάνη, η οποία στην πρόσφατη αυτή συλλογή της (Οξυγόνο δύο, εκδόσεις