Η Φροσούλα Κολοσιάτου, στη νέα της ποιητική συλλογή με τίτλο Κλίμακα χρωμάτων, μας παραδίδει 180 λεπταίσθητα χαϊκού εμπνευσμένα από τα αγριολούλουδα της
Ο γεμάτος ευαισθησία ψιθυρισμός της Νιόβης Ιωάννου, τον οποίο είχα επισημάνει και στη συλλογή της Πορτατίφ, ορίζει την ένταση στην πλοκή των
Στη νέα ποιητική συλλογή του Δημήτρη Αγγελή Πάντα βρέχει στο κεφάλι του σκύλου, το έργο του Κώστα Σιαφάκα στο εξώφυλλο, η εικόνα
Έτυχε να ξεκινήσω να διαβάζω τη δουλειά της Μαριάννας Πλιάκου ανάποδα: το Χ (εδώ) προηγήθηκε του 2017, και καθώς τα ποιήματα διαδέχονταν το ένα το
Ένας εσωτερικός μονόλογος εν είδει εξομολόγησης των συμπερασμάτων της ζωής, ειπωμένος ψιθυριστά, sotto voce. Αυτή είναι η αίσθηση που μου άφησε το
Ένας παρατηρητής του κόσμου που διαρκώς διαπιστώνει τη σαθρότητα η οποία κρύβεται κάτω από την καλογυαλισμένη (not) επιφάνειά του: αυτό είναι με
ΑΜΦΙΒΙΑ ΤΕΡΑΤΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΟΥΛΟΥ Τα σαράντα κείμενα που απαρτίζουν τα Αμφίβια τέρατα κινούνται σε περισσότερες από μία κατηγορίες αφήγησης: διηγήματα στην συντριπτική τους
Ο Κωνσταντίνος Παπαχαράλαμπος, στη νέα του συλλογή Ζεστό σώμα, σπρώχνει την ποίησή του σε εκείνο το πεδίο που βρίσκεται πέρα από τη
Τον Φιλέα Τετράζη, ή μάλλον τον Λύσανδρο Αντωνόπουλο, τον γνωρίζω επί περισσότερα από δέκα χρόνια. Είναι θετικός άνθρωπος με στιβαρότητα χαρακτήρα, όμως
«ΜΥΘΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΤΕΚΑ ΠΛΗΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΑ ΠΕΖΑ» ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΤΕΧΛΕΜΕΤΖΗ Σε ένα μεικτό εγχείρημα που αντλεί από τη μυθολογία αλλά και την
Κι ήταν αυτή η ανελέητη ομορφιά που μας κράτησε ζωντανούς Η Φωτεινή Βασιλοπούλου μας χαρίζει άλλη μία συλλογή που επιτρέπει την αναψηλάφιση
Η Αντιγόνη της Ευαγγελίας Ανδριτσάνου είναι η απεικόνιση μιας μη-γραμμικής πορείας από τον ιστορικό χρόνο στον μυθικό και αντίστροφα, και από το άυλο
